Fundar 440 Resultados para: domo

  • venit autem Abigail ad Nabal et ecce erat ei convivium in domo ejus quasi convivium regis et cor Nabal jucundum erat enim ebrius nimis et non indicavit ei verbum pusillum aut grande usque in mane (Liber I Samuelis 25, 36)

  • mulier autem illa habebat vitulum pascualem in domo et festinavit et occidit eum tollensque farinam miscuit eam et coxit azyma (Liber I Samuelis 28, 24)

  • sed et viros qui erant cum eo duxit David singulos cum domo sua et manserunt in oppidis Hebron (Liber II Samuelis 2, 3)

  • ut transferatur regnum de domo Saul et elevetur thronus David super Israël et super Judam a Dan usque Bersabee (Liber II Samuelis 3, 10)

  • et veniat super caput Joab et super omnem domum patris ejus nec deficiat de domo Joab fluxum seminis sustinens et leprosus tenens fusum et cadens gladio et indigens pane (Liber II Samuelis 3, 29)

  • quanto magis nunc cum homines impii interfecerint virum innoxium in domo sua super lectulum suum non quæram sanguinem ejus de manu vestra et auferam vos de terra (Liber II Samuelis 4, 11)

  • et inposuerunt arcam Domini super plaustrum novum tuleruntque eam de domo Abinadab qui erat in Gabaa Oza autem et Hajo filii Abinadab minabant plaustrum novum (Liber II Samuelis 6, 3)

  • cumque tulissent eam de domo Abinadab qui erat in Gabaa custodiens arcam Dei Hajo præcedebat arcam (Liber II Samuelis 6, 4)

  • et noluit devertere ad se arcam Domini in civitate David sed devertit eam in domo Obededom Getthei (Liber II Samuelis 6, 10)

  • et habitavit arca Domini in domo Obededom Getthei tribus mensibus et benedixit Dominus Obededom et omnem domum ejus (Liber II Samuelis 6, 11)

  • nuntiatumque est regi David benedixit Dominus Obededom et omnia ejus propter arcam Dei abiit ergo David et adduxit arcam Dei de domo Obededom in civitatem David cum gaudio (Liber II Samuelis 6, 12)

  • factum est autem cum sedisset rex in domo sua et Dominus dedisset ei requiem undique ab universis inimicis suis (Liber II Samuelis 7, 1)


“Há alegrias tão sublimes e dores tão profundas que não se consegue exprimir com palavras. O silêncio é o último recurso da alma, quando ela está inefavelmente feliz ou extremamente oprimida!” São Padre Pio de Pietrelcina