Ewangelia Łukasza, 20

22. Czy wolno nam płacić podatek Cezarowi, czy nie?

Aiheeseen liittyvät säkeet Ewangelia Łukasza, 20:

Rozdział Łukasza zaczyna się od przywódców religijnych przesłuchujących autorytet Jezusa i kończy się lekcją na temat prawdziwego znaczenia miłości i hojności. Niektóre tematy obejmują autorytet Jezusa, odrzucenie przywódców religijnych, odpowiedzialność chrześcijan wobec Boga oraz znaczenie hojności i miłości do sąsiada. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tymi tematami:

Psalm 118:22-23: „Kamień, który odrzucili budowniczowie, stał się kamieniem węgielnym. Pochodzi od Pana i jest czymś cudownym w naszych oczach”. Werset ten cytowany jest przez Jezusa w Łukasza 20:17, kiedy nazywa on siebie jako kamień odrzucony przez przywódców religijnych, którzy ostatecznie staną się kamieniem węgielnym.

Izajasza 5:1-2: „Zaśpiewam ukochaną piosenkę mojego przyjaciela o jego winnicy: moja ukochana miał winnicę na żyznym wzgórzu. Vides; i zbudowane pośrodku wieży, a także uczyniłem ją lagą; i miał nadzieję, że da to dobre winogrona, ale dało gniewne winogrona ”. Werset ten jest odwołany w Łukasza 20:9-19 w przypowieści o winnicy, gdzie przywódcy religijni reprezentują złych rolników, którzy odrzucają sługów i zabijają syna właściciela winnicy.

1 Koryntian 6:19-20: „Czy nie wiecie, że twoje ciało jest sanktuarium Ducha Świętego, które mieszka w tobie, od Boga, i że nie jesteście sobą? Ponieważ zostałeś kupiony według ceny; Bóg w twoim ciało. " Ten werset podkreśla odpowiedzialność chrześcijan w stosunku do ich ciała i tego, jak powinni go użyć do chwały Boga. Odnosi się to do Łukasza 20:25, gdzie Jezus uczy poddać się Cezarowi, czym jest Cezar i Bogu, co jest Boga.

Przysłów 11:24-25: „Są tacy, którzy się rozprzestrzeniają i wciąż są do tego dodawane; i są tacy, którzy zachowują więcej niż tylko, ale jest to do jej straty. Hojna dusza będzie się rozwijać, a kto daje się picie, zostanie odrzucone. ” Ten werset podkreśla znaczenie hojności i tego, jak może to przynieść błogosławieństwa osobie. Odnosi się to do historii biednej wdowy w Łukasza 20:45-21:4, który przekazał wszystko, co miał i otrzymał pochwałę Jezusa za jego hojność.

Izajasza 8:14: „Będzie jak sanktuarium, ale także jako przeszkoda i skała, która upada. Dla nich oboje, zarówno dla Izraela, jak i dla domu Judy, będzie pułapką i pułapką i Bond. " Ten proroczy werset opisuje dualność Jezusa jako schronienie dla niektórych i przeszkadzającą blokowi dla innych, coś, co podchodzi w rozdziale 20 Łukasza.