Löydetty 190 Tulokset: Mówili

• Czyż ci wszyscy, którzy przemawiają, nie są Galilejczykami? - mówili pełni zdumienia i podziwu. (Dzieje Apostolskie 2, 7)

• Zdumiewali się wszyscy i nie wiedzieli, co myśleć: Co ma znaczyć? - mówili jeden do drugiego. (Dzieje Apostolskie 2, 12)

• Co mamy zrobić z tymi ludźmi? - mówili jeden do drugiego - bo dokonali jawnego znaku, oczywistego dla wszystkich mieszkańców Jerozolimy. Przecież temu nie możemy zaprzeczyć. (Dzieje Apostolskie 4, 16)

• Uwolnieni przybyli do swoich i opowiedzieli, co do nich mówili arcykapłani i starsi. (Dzieje Apostolskie 4, 23)

• Wysłuchawszy tego podnieśli jednomyślnie głos do Boga i mówili: Wszechwładny Stwórco nieba i ziemi, i morza, i wszystkiego, co w nich istnieje, (Dzieje Apostolskie 4, 24)

• Poważali go wszyscy od najmniejszego do największego: Ten jest wielką mocą Bożą - mówili. (Dzieje Apostolskie 8, 10)

• Wszyscy, którzy go słyszeli, mówili zdumieni: Czy to nie ten sam, który w Jerozolimie prześladował wyznawców tego imienia i po to tu przybył, aby ich uwięzić i zaprowadzić do arcykapłana? (Dzieje Apostolskie 9, 21)

• Wszedłeś do ludzi nieobrzezanych - mówili - i jadłeś z nimi. (Dzieje Apostolskie 11, 3)

• Gdy to usłyszeli, zamilkli. Wielbili Boga i mówili: A więc i poganom udzielił Bóg [łaski] nawrócenia, aby żyli. (Dzieje Apostolskie 11, 18)

• To jest jego anioł - mówili. A Piotr kołatał dalej. (Dzieje Apostolskie 12, 16)

• Kiedy wychodzili, proszono ich, aby w następny szabat mówili do nich o tym samym. (Dzieje Apostolskie 13, 42)

• Niektórzy z filozofów epikurejskich i stoickich rozmawiali z nim: Cóż chce powiedzieć ten nowinkarz - mówili jedni, a drudzy: - Zdaje się, że jest zwiastunem nowych bogów - bo głosił Jezusa i zmartwychwstanie. (Dzieje Apostolskie 17, 18)