Löydetty 163 Tulokset: Ephraim
Qui venerunt ad Helciam sacerdotem magnum: acceptamque ab eo pecuniam quæ illata fuerat in domum Domini, et quam congregaverant Levitæ, et janitores de Manasse, et Ephraim, et universis reliquiis Israël, ab omni quoque Juda, et Benjamin, et habitatoribus Jerusalem, (Liber II Paralipomenon 34, 9)
Et egressus est populus, et attulerunt. Feceruntque sibi tabernacula unusquisque in domate suo : et in atriis suis, et in atriis domus Dei, et in platea portæ aquarum, et in platea portæ Ephraim. (Liber Nehemiae 8, 16)
et super portam Ephraim, et super portam antiquam, et super portam piscium et turrim Hananeel, et turrim Emath, et usque ad portam gregis : et steterunt in porta custodiæ, (Liber Nehemiae 12, 38)
Meus est Galaad, et meus est Manasses ; et Ephraim fortitudo capitis mei. Juda rex meus ; (Liber Psalmorum 59, 9)
Et repulit tabernaculum Joseph, et tribum Ephraim non elegit: (Liber Psalmorum 77, 67)
coram Ephraim, Benjamin, et Manasse. Excita potentiam tuam, et veni, ut salvos facias nos. (Liber Psalmorum 79, 3)
Meus est Galaad, et meus est Manasses, et Ephraim susceptio capitis mei. Juda rex meus ; (Liber Psalmorum 107, 9)
ut faceres imperium bipartitum, et ex Ephraim imperare imperium durum. (Liber Ecclesiasticus 47, 23)
et Jeroboam filium Nabat, qui peccare fecit Israël, et dedit viam peccandi Ephraim: et plurima redundaverunt peccata ipsorum. (Liber Ecclesiasticus 47, 29)
Et nuntiaverunt domui David, dicentes: Requievit Syria super Ephraim. Et commotum est cor ejus, et cor populi ejus, sicut moventur ligna silvarum a facie venti. (Liber Isaiae 7, 2)
eo quod consilium inierit contra te Syria in malum, Ephraim, et filius Romeliæ, dicentes: (Liber Isaiae 7, 5)
sed caput Syriæ Damascus, et caput Damasci Rasin ; et adhuc sexaginta et quinque anni, et desinet Ephraim esse populus ; (Liber Isaiae 7, 8)