Löydetty 79 Tulokset: Fructus
Confringentur enim rami inconsummati ; et fructus illorum inutiles et acerbi ad manducandum, et ad nihilum apti. (Liber Sapientiae 4, 5)
quibus in testimonium nequitiæ fumigabunda constat deserta terra, et incerto tempore fructus habentes arbores: et incredibilis animæ memoria stans figmentum salis. (Liber Sapientiae 10, 7)
Nix autem et glacies sustinebant vim ignis, et non tabescebant: ut scirent quoniam fructus inimicorum exterminabat ignis ardens in grandine et pluvia coruscans ; (Liber Sapientiae 16, 22)
ut scirent filii tui quos dilexisti, Domine, quoniam non nativitatis fructus pascunt homines, sed sermo tuus hos qui in te crediderint conservat. (Liber Sapientiae 16, 26)
et folia tua comedat, et fructus tuos perdat, et relinquaris velut lignum aridum in eremo. (Liber Ecclesiasticus 6, 3)
Quasi is qui arat et seminat accede ad eam, et sustine bonos fructus illius. (Liber Ecclesiasticus 6, 19)
Brevis in volatilibus est apis, et initium dulcoris habet fructus illius. (Liber Ecclesiasticus 11, 3)
Ego quasi vitis fructificavi suavitatem odoris: et flores mei fructus honoris et honestatis. (Liber Ecclesiasticus 24, 23)
Est sapiens animæ suæ sapiens, et fructus sensus illius laudabilis. (Liber Ecclesiasticus 37, 25)
Vir sapiens plebem suam erudit, et fructus sensus illius fideles sunt. (Liber Ecclesiasticus 37, 26)
In voce dicit: Obaudite me, divini fructus, et quasi rosa plantata super rivos aquarum fructificate. (Liber Ecclesiasticus 39, 17)
In die illa, erit germen Domini in magnificentia et gloria, et fructus terræ sublimis, et exsultatio his qui salvati fuerint de Israël. (Liber Isaiae 4, 2)