Löydetty 101 Tulokset: Judam
quia non audierunt Judam, et fratres ejus, existimantes fortiter se facturos. (Liber I Maccabaeorum 5, 61)
Et surrexerunt, et venerunt cum exercitu magno in terram Juda: et miserunt nuntios, et locuti sunt ad Judam et ad fratres ejus verbis pacificis in dolo. (Liber I Maccabaeorum 7, 10)
Et venit Nicanor in Jerusalem cum exercitu magno, et misit ad Judam et ad fratres ejus verbis pacificis cum dolo, (Liber I Maccabaeorum 7, 27)
Et venit ad Judam, et salutaverunt se invicem pacifice: et hostes parati erant rapere Judam. (Liber I Maccabaeorum 7, 29)
Et qui in sinistro cornu erant, viderunt quod contritum est dextrum cornu, et secuti sunt post Judam, et eos qui cum ipso erant, a tergo: (Liber I Maccabaeorum 9, 16)
Et Jonathas et Simon tulerunt Judam fratrem suum, et sepelierunt eum in sepulchro patrum suorum in civitate Modin. (Liber I Maccabaeorum 9, 19)
Et vocavit Simon duos filios seniores, Judam et Joannem, et ait illis: Ego, et fratres mei, et domus patris mei expugnavimus hostes Israël ab adolescentia usque in hunc diem: et prosperatum est in manibus nostris liberare Israël aliquoties. (Liber I Maccabaeorum 16, 2)
Hi vero qui intus erant, confidentes in stabilitate murorum et apparatu alimoniarum, remissius agebant, maledictis lacessentes Judam et blasphemantes, ac loquentes quæ fas non est. (Liber II Maccabaeorum 12, 14)
Talibus autem ab hoc dictis, et ceteri amici hostiliter se habentes adversus Judam, inflammaverunt Demetrium. (Liber II Maccabaeorum 14, 11)
datis mandatis ut ipsum quidem Judam caperet: eos vero qui cum illo erant, dispergeret, et constitueret Alcimum maximi templi summum sacerdotem. (Liber II Maccabaeorum 14, 13)
Tunc gentes quæ de Judæa fugerant Judam, gregatim se Nicanori miscebant, miserias et clades Judæorum prosperitates rerum suarum existimantes. (Liber II Maccabaeorum 14, 14)
Habebat autem Judam semper carum ex animo, et erat viro inclinatus. (Liber II Maccabaeorum 14, 24)