Löydetty 130 Tulokset: mendacia lingua dolus
Domine, libera animam meam a labiis iniquis et a lingua dolosa. (Liber Psalmorum 119, 2)
Tunc repletum est gaudio os nostrum, et lingua nostra exsultatione. Tunc dicent inter gentes: Magnificavit Dominus facere cum eis. (Liber Psalmorum 125, 2)
Adhæreat lingua mea faucibus meis, si non meminero tui ; si non proposuero Jerusalem in principio lætitiæ meæ. (Liber Psalmorum 136, 6)
et omnes vias meas prævidisti, quia non est sermo in lingua mea. (Liber Psalmorum 138, 4)
proferentem mendacia testem fallacem, et eum qui seminat inter fratres discordias. (Liber Proverbiorum 6, 19)
ut custodiant te a muliere mala, et a blanda lingua extraneæ. (Liber Proverbiorum 6, 24)
Abscondunt odium labia mendacia ; qui profert contumeliam, insipiens est. (Liber Proverbiorum 10, 18)
Argentum electum lingua justi ; cor autem impiorum pro nihilo. (Liber Proverbiorum 10, 20)
Os justi parturiet sapientiam ; lingua pravorum peribit. (Liber Proverbiorum 10, 31)
Est qui promittit, et quasi gladio pungitur conscientiæ: lingua autem sapientium sanitas est. (Liber Proverbiorum 12, 18)
Dolus in corde cogitantium mala ; qui autem pacis ineunt consilia, sequitur eos gaudium. (Liber Proverbiorum 12, 20)
Abominatio est Domino labia mendacia ; qui autem fideliter agunt placent ei. (Liber Proverbiorum 12, 22)