1 Rubenici i Gadyci posiadali liczne i bardzo duże stada. Gdy ujrzeli krainę Jezer i Gilead, uznali, że ta okolica nadaje się bardzo do hodowli bydła.
2 Podeszli więc i tak mówili do Mojżesza, kapłana Eleazara i książąt społeczności:
3 Atarot, Dibon, Jazer i Nimra, Cheszbon, Eleale, Sibma, Nebo i Beon,
4 kraj, który Pan poddał społeczności Izraela, nadaje się szczególnie do hodowli bydła, a twoi słudzy posiadają [wiele] bydła.
5 Potem mówili dalej: Jeśli darzysz nas życzliwością, oddaj tę krainę w posiadanie sługom swoim. Nie prowadź nas przez Jordan!
6 Mojżesz odpowiedział Gadytom i Rubenitom: Jakże to? Wasi bracia ruszą do walki, a wy chcecie tu spokojnie pozostać?
7 Czemu odbieracie Izraelitom odwagę wejścia do kraju, który im dał Pan?
8 Tak postępowali już przodkowie wasi, gdy ich z Kadesz-Barnea wysłałem celem zbadania kraju.
9 Dotarli aż do doliny Eszkol i zbadali kraj, potem jednak odebrali Izraelitom odwagę do tego stopnia, że już nie chcieli iść do kraju, który im Pan przyobiecał.
10 Tego dnia zapłonął Pan gniewem i przysiągł:
11 Mężowie, którzy wyszli z Egiptu w wieku od dwudziestu lat wzwyż, nie zobaczą kraju, który poprzysiągłem dać Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi; nie okazali mi bowiem pełnego posłuszeństwa;
12 oprócz Kaleba, syna Jefunnego Kenizyty, i Jozuego, syna Nuna, którzy okazali Panu pełne posłuszeństwo.
13 Wtedy rozgniewał się Pan na Izraela i sprawił, że błąkał się on po pustyni przez czterdzieści lat, póki nie wymarło pokolenie, które uczyniło to, co jest złe w oczach Pana.
14 A teraz stanęliście zamiast przodków waszych jako grzeszne potomstwo, by spotęgować gniew Pana przeciw Izraelowi.
15 Gdy Mu się znowu sprzeciwicie, pozostawi was dalej na pustyni, i wy będziecie winni zguby całego ludu.
16 Oni zaś przybliżyli się do niego i rzekli: Tu zbudujemy zagrody dla naszych stad i osiedla dla naszych rodzin.
17 My jednak sami chcemy iść spiesznie na czele Izraelitów, póki ich nie wprowadzimy na miejsce zamieszkania. Tymczasem rodziny nasze pozostaną zabezpieczone w umocnionych miastach ze względu na mieszkańców kraju.
18 Nie powrócimy jednak do swoich rodzin tak długo, póki każdy z Izraelitów nie otrzyma swego dziedzictwa.
19 A my nie weźmiemy żadnego dziedzictwa z tamtej strony Jordanu i dalej, gdyż nasze posiadłości znajdują się tu, na wschód od Jordanu.
20 Mojżesz odpowiedział im: Gdy postąpicie tak, jak powiedzieliście, gdy będziecie wobec Pana gotowi do walki
21 i gdy wszyscy spośród was zdolni do walki przejdą Jordan w obecności Pana, aż On wypędzi przed sobą wszystkich nieprzyjaciół swoich,
22 i gdy wówczas dopiero powrócicie, kiedy cały kraj będzie poddany Panu - wypełnicie swój obowiązek względem Pana i Izraela, kraj ten będzie waszą własnością wobec Pana.
23 Gdybyście jednak nie wykonali tego, zgrzeszycie wobec Pana i wiedzcie, że grzech wasz dosięgnie was.
24 Budujcie więc miasta dla rodzin waszych i zagrody dla trzód, ale spełnijcie również to, coście przyrzekli swymi ustami.
25 Gadyci i Rubenici oświadczyli Mojżeszowi: Słudzy twoi spełnią to, co nasz pan nakazał:
26 Nasze dzieci, żony, nasze trzody i całe bydło pozostaną tu w miastach Gileadu.
27 Słudzy twoi jednak, wszyscy zdolni do walki, pociągną w obecności Pana na wojnę, jakeś to ty, nasz panie, powiedział.
28 Wydał więc Mojżesz roporządzenie kapłanowi Eleazarowi, Jozuemu, synowi Nuna, i głowom rodów pokoleń izraelskich.
29 Rzekł do nich Mojżesz: Gdy wszyscy Gadyci i Rubenici zdolni do walki ruszą z wami w obecności Pana przez Jordan na wojnę, i ziemia zostanie przez was podbita, dajcie im w posiadanie krainę Gilead.
30 Jeśliby jednak wojownicy nie ruszyli z wami, otrzymają posiadłość pomiędzy wami w ziemi Kanaan.
31 Gadyci i Rubenici odrzekli na to: Uczynimy tak, jak Pan przykazał sługom twoim.
32 My, wojownicy, ruszymy w obecności Pana do ziemi Kanaan, a posiadłości nasze zostaną wtedy z tej strony Jordanu.
33 Dał więc Mojżesz Gadytom, Rubenitom i połowie pokolenia Manassesa, syna Józefa, królestwo Sichona, króla Amorytów, oraz królestwo Oga, króla Baszanu, ziemię i miasta z ich okręgami, jak również miasta okoliczne kraju.
34 Odbudowali więc Gadyci Dibon, Atarot i Aroer,
35 następnie Atrot-Szofan, Jazer i Jogboha,
36 Bet-Nimra i Bet-Haran, miasta obronne, a także zagrody dla trzód.
37 Rubenici odbudowali Cheszbon, Eleale i Kiriataim,
38 następnie Nebo, Baal-Meon ze "zmianą nazwy" oraz Sibma, i nadali nazwy miastom, które odbudowali.
39 Potomkowie Makira, potomkowie Manassesa, ruszyli do Gileadu, zdobyli go i wypędzili Amorytów, którzy tam mieszkali.
40 Oddał więc Mojżesz Gilead Makirowi, potomkowi Manassesa, on zaś tam się osiedlił.
41 Również Jair, potomek Manassesa, wyruszył i zajął wsie [Amorytów], i nazwał je Osiedlami Jaira.
42 W końcu wyruszył Nobach. Zdobył Kenat z przynależnymi doń miastami i nazwał je swoim własnym imieniem - Nobach.
Versículos relacionados com Księga Liczb, 32:
Liczby 32 odnosi się do przyznania ziemi Gilead plemionom Rúben i Gade, a także połowy plemienia Manasseh. Proszą o zamieszkanie Ziemi na wschód od rzeki Jordanii, która była żyzna dla ich stad, a Mojżesz zgadza się pod względem, że plemiona te pomogą innym plemionom podbić ziemię Kanaan na zachód od Jordanii. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi liczbami 32.
Powtórzonego Prawa 3:18-20: „W tym czasie rozkazałem wam, aby złożył następujące oświadczenie Panu:„ Panie Boże, dałeś nam ziemię na wschód od Jordanii jako naszej własności, abyśmy mogli ją posiadać. ”Pan wasz Boże, odpowiedział: „Masz rację, mówiąc, że dałem ci tę ziemię. Dlatego wyślij niektórych ludzi, aby ją zbadali, a oni muszą wnieść raport na ziemi, który odziedziczy”. „Ten werset opisuje podstawy tego, że podstawy tego uzasadnia Na wschód od Jordana Jordana. I BOGA polecenie zwiedzania ziemi przed osiedleniem się w niej.
Joshua 22:4: „A teraz, gdy Pan, Jego Bóg, dał swoim braciom resztę, którą im obiecał, powrócił na ziemie, które Mojżesz, sługa Pana, dał im na wschód od Jordanii”. W tym wersecie Joshua pamięta plemiona Rúben, Gad i połowę plemienia Manasseh o przyznaniu Ziemi na wschód od Jordanii.
Joshua 22:9: „Wtedy Rubenici, Gadyci i połowa plemienia Manasseha opuścili pozostałych Izraelitów w Symil, w Kanaanie, aby powrócić do ziemi Gilead, która należała do nich, jak nakazał Mojżeszowi, sługi Pana . " Werset ten pokazuje, że plemiona Rúben, Gad i połowa plemienia Manasseh powróciły do swojej ziemi przyznanej po pomocy w zdobyciu Ziemi na zachód od Jordanii.
Jozuego 22:16: „Powiedzieli:„ Cała społeczność Pana zgromadziła się tutaj i dlaczego buntujecie się dziś przeciwko Bogu Izraela, budując ołtarz, aby buntować się przeciwko niemu? ”„ Ten werset informuje o sporze między plemionami Rúben, Gad i połowa plemienia Manasseh i innych plemion Izraela z powodu nieporozumienia na ołtarzu, który zbudował.
Jozuego 22:33: „Izraelici byli zadowoleni i nie rozmawiali już o wojnie z Rubenitami i Gaditami i zniszczeniu ziemi, w której żyli”. Werset ten pokazuje, że spór został pokojowo rozwiązany, a plemiona Rúben, Gade i połowa plemienia Manasseh mogły pozostać na swojej ziemi na wschód od Jordanii.
Chapitres: