1 Sławcie Pana, wzywajcie Jego imienia, głoście dzieła Jego wśród narodów!
2 Śpiewajcie Mu i grajcie Mu, rozpowiadajcie wszystkie Jego cuda!
3 Szczyćcie się Jego świętym imieniem; niech się weseli serce szukających Pana!
4 Rozmyślajcie o Panu i Jego potędze, szukajcie zawsze Jego oblicza!
5 Pamiętajcie o cudach, które On zdziałał, o Jego znakach i sądach ust Jego,
6 potomstwo Abrahama, Jego słudzy, synowie Jakuba, Jego wybrańcy.
7 On, Jahwe, jest naszym Bogiem: Jego wyroki obejmują świat cały.
8 Na wieki pamięta o swoim przymierzu, obietnicę dał dla tysiąca pokoleń.
9 Zawarł je z Abrahamem i przysięgę dał Izaakowi,
10 ustanowił dla Jakuba jako prawo, dla Izraela jako wieczne przymierze,
11 mówiąc: Dam tobie ziemię Kanaan na waszą własność dziedziczną.
12 Kiedy ich było niewielu, nieliczni i obcy w niej,
13 i wędrowali od szczepu do szczepu, z jednego królestwa do drugiego ludu,
14 nikomu nie pozwolił ich uciskać i z ich powodu karał królów:
15 Nie dotykajcie moich pomazańców i prorokom moim nie czyńcie krzywdy!
16 Potem przywołał głód na ziemię i odebrał cały zapas chleba.
17 Wysłał przed nimi człowieka: Józefa sprzedano jako niewolnika.
18 Kajdanami ścisnęli jego nogi, w żelazo zakuli jego szyję,
19 aż się spełniła jego przepowiednia i słowo Pańskie dało mu świadectwo.
20 Posłał król, by uwolnić go, i władca ludów, aby go wyzwolić.
21 Ustanowił go panem nad swoim domem i władcą nad całą swoją posiadłością,
22 by według swej myśli pouczał jego dostojników a jego starszyznę uczył mądrości.
23 Wówczas Izrael wkroczył do Egiptu, Jakub był gościem w kraju Chama.
24 Licznie rozmnożył swój naród, uczynił go mocniejszym od jego wrogów.
25 Ich to serce odmienił, ażeby znienawidzili lud Jego i wobec Jego sług postępowali zdradziecko.
26 Wtedy posłał sługę swojego, Mojżesza, i Aarona, którego sobie wybrał.
27 Oni okazali w Egipcie Jego znaki i cuda w krainie Chama.
28 Zesłał ciemności i nastał mrok, lecz nie przestrzegali słów Jego.
29 W krew zamienił ich wody i pozabijał ich ryby.
30 Od żab się zaroiła ich ziemia, [nawet] w komnatach ich królów.
31 Rzekł, i robactwo się zjawiło, komary w całym ich kraju.
32 Zesłał im grad zamiast deszczu i ogień palący na ich ziemię.
33 Poraził im winorośle i figowce i drzewa połamał w ich kraju.
34 Rzekł, i nadciągnęła szarańcza, niezliczone mnóstwo świerszczy.
35 Pożarły one całą trawę w ich kraju i zjadły płody na ich roli.
36 Pobił wszystkich pierworodnych w ich ziemi, pierwociny całej ich siły.
37 A tamtych wyprowadził ze srebrem i złotem i nie było słabego w Jego pokoleniach.
38 Egipcjanie byli radzi z ich wyjścia, bo lęk ich ogarnął przed nimi.
39 Chmurę rozpostarł jako osłonę i ogień, by świecił wśród nocy.
40 Prosili i przywiódł przepiórki, i nasycił ich chlebem z nieba.
41 Rozdarł skałę i spłynęła woda, popłynęła w pustyni jak rzeka.
42 Pamiętał bowiem o swym świętym słowie, [danym] Abrahamowi, słudze swojemu.
43 I wyprowadził lud swój wśród radości, wśród wesela - swoich wybranych.
44 I darował im ziemie narodów, i zawładnęli owocem pracy ludów,
45 by strzegli Jego przykazań i prawa zachowywali. Alleluja.
Versículos relacionados com Księga Psalmów, 105:
Psalm 105 to pieśń uwielbienia, która przypomina cuda Boga na korzyść Jego ludu, od wyboru Abrahama po podbój ziemi obiecanej. Psalmista zachęca ludzi do zawsze pamiętania tych cudów i zaufania Bogu we wszystkich okolicznościach życia. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w tym psalmie:
Księga Rodzaju 12:2-3: „Zrobię wielki naród; pobłogosławię cię i ulepszę wasze imię; a ty, bądź błogosławieństwem. Błogosławię tych, którzy was błogosławili i przeklinają tych, którzy cię przeklinają; rodziny ziemi ". Ten werset pokazuje początek historii ludu Bożego, z wyborem Abrahama i obietnicą, że dzięki temu wszystkie narody zostaną pobłogosławione.
Exodus 6:6-7: „Dlatego powiedz dzieciom Izraela, jestem Panem. Wyciągnę cię z zarzutów Egipcjan i uwolni cię od ich służebności; i uratuję was wydłużonym ramieniem i Wielkie osądy. Zajmę cię przez mój lud i będę waszym Bogiem; i będziesz wiedział, że jestem Panem waszym Bogiem, że zabiorę zarzuty Egipcjan ”. Ten werset odnosi się do czasu, w którym Bóg uwolnił lud Izraela od niewolnictwa w Egipcie, wypełniając swoją obietnicę, że się nimi opiekuje i będzie ich Bogiem.
Powtórzonego Prawa 8:3: „Upokorzył cię i pozwolił ci głodować i podtrzymał mannę, której nie wiedziałeś, ani twoi rodzice go nie znali; aby sugerować, że człowiek nie będzie żył tylko chleba, ale tego wszystkiego tego wszystkiego wychodzi z ust Pana, żyje człowiekiem. ” Werset ten przypomina czas, w którym Bóg doznał ludu na pustyni z manną, ucząc ich polegania na nim na wszystkie rzeczy.
1 Kroniki 16:8-9: „Poddajcie się Panu, powołaj się do jego imienia, ujawnij wśród ludzi Jego dzieła. Śpiewaj, śpiewaj go, aby pochwalić, mówić o wszystkich ich cudach”. Ten werset zachęca ludzi do chwalenia Boga i powiedzenia swoim cudom innym, podobnie jak Psalm 105.
Izajasza 43:2: „Przechodząc przez wody, będę z tobą, a kiedy przez rzeki nie zanurzą się; kiedy przejdziesz przez ogień, nie spalicie cię, ani płomień w tobie pali. " Ten werset mówi o wierności Boga, aby chronić swój lud we wszystkich sytuacjach, podobnie jak w prowadzeniu Izraela przez pustynię i podbijając ziemię obiecaną.
Chapitres: