1 Wysławiajcie Pana, bo dobry, bo na wieki Jego łaskawość.
2 Niechaj to mówią odkupieni przez Pana, ci, których wybawił z rąk przeciwnika
3 i których zgromadził z obcych krajów, ze wschodu i zachodu, z północy i południa.
4 Błądzili na pustyni, na odludziu: do miasta zamieszkałego nie znaleźli drogi.
5 Cierpieli głód i pragnienie, i ustawało w nich życie.
6 W swoim ucisku wołali do Pana, a On ich uwolnił od trwogi.
7 I powiódł ich prostą drogą, tak że doszli do miasta zamieszkałego.
8 Niech dzięki czynią Panu za Jego miłosierdzie, za Jego cuda dla synów ludzkich,
9 bo nasycił tego, który jest zgłodniały, i łaknącego napełnił dobrami.
10 Siedzieli w ciemnościach i mroku, uwięzieni nędzą i żelazem,
11 gdyż bunt podnieśli przeciw słowom Bożym i pogardzili zamysłem Najwyższego.
12 Trudami przygiął ich serca: chwiali się, lecz nikt im nie pomógł.
13 I w swoim ucisku wołali do Pana, a On ich uwolnił od trwogi.
14 I wyprowadził ich z ciemności i mroku, a ich kajdany pokruszył.
15 Niech dzięki czynią Panu za Jego łaskawość, za Jego cuda dla synów ludzkich,
16 gdyż bramy spiżowe wyłamał i skruszył żelazne wrzeciądze.
17 Chorowali na skutek swoich grzesznych czynów i nędzę cierpieli przez swoje występki;
18 obrzydło im całe jedzenie i byli bliscy bram śmierci.
19 W swoim ucisku wołali do Pana, a On ich uwolnił od trwogi.
20 Posłał swe słowo, aby ich uleczyć i wyrwać z zagłady ich życie.
21 Niech dzięki czynią Panu za Jego łaskawość, za Jego cuda dla synów ludzkich!
22 I niech składają ofiary dziękczynne, niech głoszą z radością Jego dzieła!
23 Ci, którzy na statkach ruszyli na morze, aby uprawiać handel na ogromnych wodach,
24 ci widzieli działa Pana i Jego cuda wśród głębiny.
25 Powiedział On i wzbudził wicher burzliwy, i spiętrzył jego fale.
26 Wznosili się aż pod niebo, spadali aż do głębi; ich dusza truchlała w nieszczęściu.
27 Zataczali się i chwiali jak pijani, cała ich mądrość zawiodła.
28 I w swoim ucisku wołali do Pana, a On ich uwolnił od trwogi.
29 Zamienił burzę w wietrzyk łagodny, a fale morskie umilkły.
30 Radowali się z tego, że nastała cisza, i że On przywiódł ich do upragnionej przystani.
31 Niech dzięki czynią Panu za Jego łaskawość, za Jego cuda dla synów ludzkich!
32 I niech Go sławią w zgromadzeniu ludu i na radzie starców niechaj Go chwalą!
33 Rzeki zamienia On w pustynię, oazy na ziemię spragnioną,
34 ziemię żyzną na słony ugór skutkiem niegodziwości jej mieszkańców.
35 Pustynię zamienił w zbiornik wody, a ziemię suchą w oazę.
36 I tam osiedlił zgłodniałych, i założyli miasta zamieszkałe.
37 Obsiali pola, zasadzili winnice i zyskali zbiory owoców.
38 Pobłogosławił im, a bardzo się rozmnożyli, i dał im bydła niemało.
39 Potem zmalała ich liczba i podupadli pod naciskiem niedoli i utrapienia.
40 Lecz Ten, który wylewa wzgardę na władców i każe im błądzić przez puste bezdroża,
41 podniósł nędzarza z niedoli, rozmnożył rodziny jak trzody.
42 Pobożni widzą to i radują się, a wszelka niegodziwość musi zamknąć swe usta.
43 Kto mądry, niech to zachowa, niech rozważa [dzieła] łaski Pana!
Versículos relacionados com Księga Psalmów, 107:
Psalm 107 jest hymnem podziękowania dla Boga za Jego życzliwość i miłosierdzie, aby uratować tych, którzy wzywają pomoc w sytuacjach niepokoju. Psalmista opisuje cztery sytuacje, w których ludzie wzywają o pomoc: niebezpieczeństwa na pustyni, więzieniu, chorobie i burzy na morzu. W każdej sytuacji lud krzyczą o pomoc, a Bóg ich ratuje. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami opisanymi w Psalmie 107:
Izajasza 61:1: „Duch Władcy, Pan, jest nade mną, ponieważ Pan namaścił mnie, aby przynieść dobre wieści biednym. Wysłał mnie, aby zaopiekować się tymi, którzy mają złamane serce, ogłaszać wolność. jeńcy i wyzwolenie od ciemności do więźniów ”. Ten werset opowiada o misji Chrystusa na Ziemi, która polegała na uwolnieniu jeńców i opiece nad tym, że z złamanym sercem, jak ci, którzy wzywają pomoc w sytuacjach opisanych w Psalmie 107.
Psalm 18:16-17: „Wyciągnął rękę i trzymał mnie; zabrał mnie z głębokich wód. Wygłosił mnie od mojego potężnego wroga, moich przeciwników, którzy byli silniejsi ode mnie”. Ten werset mówi o Bogu ratującym psalmistę przed pewną śmiercią, tak jak on ratuje tych, którzy wzywają pomoc w sytuacjach niebezpiecznych, takich jak burza na morzu opisanym w Psalmie 107.
Psalm 30:2-3: „O Panie, mój Boże, wołam za was o pomoc, a ty mnie uzdrowicie. Ten werset mówi o Bogu uzdrawiającym tych, którzy wzywają pomoc w sytuacjach choroby, jak opisano w Psalmie 107.
Izajasza 43:19: „Zrobię coś nowego, czy teraz to wyrastasz. Nie zauważysz tego? Ten werset mówi o Bogu, robiąc drogę tam, gdzie nie było, tak jak on prowadzi i ratuje tych, którzy twierdzą o pomocy w niebezpiecznych sytuacjach na pustyni, jak opisano na Psalmie 107.
Psalm 146:7-8: „Oddaje sprawiedliwość uciskanym i daje chleb głodnym. Pan uwalnia więźniów”. Ten werset mówi o Bogu, który uwalnia tych, którzy zostali aresztowani, jak opisano w sytuacji uwięzienia w Psalmie 107.
Chapitres: