Trouvé 70 Résultats pour: munera

  • Dixitque Dominus ad Moysen: “Singuli duces per singulos dies offerant munera in dedicationem altaris”. (Liber Numeri 7, 11)

  • et feceritis oblationem Domino in holocaustum aut victimam vota solventes vel sponte offerentes munera aut in sollemnitatibus vestris adolentes odorem suavitatis Domino de bobus sive de ovibus, (Liber Numeri 15, 3)

  • quia Dominus Deus vester ipse est Deus deorum et Dominus dominantium, Deus magnus, potens et terribilis, qui personam non accipit nec munera, (Liber Deuteronomii 10, 17)

  • Non declinabis iudicium. Non accipies personam nec munera, quia munera excaecant oculos sapientum et mutant causas iustorum. (Liber Deuteronomii 16, 19)

  • “Maledictus, qui accipit munera, ut percutiat sanguinem innocentem”. Et dicet omnis populus: “Amen”. (Liber Deuteronomii 27, 25)

  • Et clamaverunt filii Israel ad Dominum, qui suscitavit eis salvatorem Aod filium Gera de Beniamin, qui sinistra manu utebatur pro dextera. Miseruntque filii Israel per illum munera Eglon regi Moab. (Liber Iudicum 3, 15)

  • obtulitque munera Eglon regi Moab. Erat autem Eglon crassus nimis. (Liber Iudicum 3, 17)

  • Cumque obtulisset ei munera, dimisit socios, qui illa portaverant; (Liber Iudicum 3, 18)

  • Quare calce abicitis victimam meam et munera mea, quae praecepi, ut offerrentur in templo, et magis honorasti filios tuos quam me, ut impinguaremini primitiis omnis sacrificii Israel populi mei? (Liber I Samuelis 2, 29)

  • Et non ambulaverunt filii illius in viis eius, sed declinaverunt post avaritiam acceperuntque munera et perverterunt iudicium. (Liber I Samuelis 8, 3)

  • Filii vero Belial dixerunt: “Num salvare nos poterit iste?”. Et despexerunt eum et non attulerunt ei munera; ille vero dissimulabat se audire. (Liber I Samuelis 10, 27)

  • Et respondit omnis vir Iudae ad virum Israel: “Quia propior mihi est rex. Cur irasceris super hac re? Numquid comedimus aliquid ex rege, aut munera nobis data sunt?”. (Liber II Samuelis 19, 43)


“Como é belo esperar!” São Padre Pio de Pietrelcina