2 Księga Samuela, 17

29. miodu, masła, sera owczego i krowiego. Dostarczyli tego Dawidowi i jego otoczeniu, aby się posilili. Mówili bowiem: Lud na pustyni jest głodny, zmęczony i spragniony.

Stihovi vezani uz 2 Księga Samuela, 17:

2 Samuel 17 opisuje plan Aitofel, aby zaatakować Davida i jego wyznawców podczas ucieczki. Jednak rada Husai, która dołączyła do Davida, zwycięża, a plan Aitofel jest sfrustrowany. Następnie David i jego wyznawcy przechodzą przez rzekę Jordan i przygotowują się do Absalom i jego wyznawców. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w 2 Samuela 17:

Psalm 3:6: „Nie będę bać się dziesięciu tysięcy ludzi, którzy postawili się przeciwko mnie i otaczają mnie”. Ten psalm, napisany przez Dawida, wyraża swoje zaufanie do Boga w obliczu zagrożenia reprezentowanego przez Absalom i jego wyznawców, nawet jeśli są wielu.

Psalm 27:1: „Pan jest moim światłem i moim zbawieniem; kogo będę się bać? Czy Pan fortecy mojego życia; kogo będę się bać?” Dawid uznaje ochronę Boga i pomoc w środku przeciwności i spisku Absaloma.

Psalm 41:11: „Dlatego wiem, że mi się podoba, że ​​mój wróg mnie nie triumfuje”. Dawid raduje się pewnością, że Bóg jest po jego stronie i nie pozwoli swoim wrogom triumfować nad nim.

Psalm 55:22: „Rzuć troskę o Pana, a on cię utrzyma; nigdy nie pozwoli, aby sprawiedliwi wstrząsnąć”. David zachęca swoich wyznawców do zaufania Bogu i wystrzeliwania swoich obaw o niego, przekonany, że będzie ich wspierać.

Psalm 62:1-2: „Tylko w Bogu spodziewam się, że moja dusza milczą; przychodzi do mojego zbawienia. Tylko on jest moją skałą i moim zbawieniem; to moja obrona; nie będę bardzo wstrząśnięty”. Ten Psalm wyraża zaufanie Dawida w Boga jako Jego zbawienie i ochronę pośród przeciwności i ataków jego wrogów.