Księga Hioba, 20

1. Wtedy zabrał głos Sofar z Naamy i rzekł:

Stihovi vezani uz Księga Hioba, 20:

Job 20 przedstawia przemówienie Zofara, trzeciego przyjaciela Job, który próbuje przekonać go do rozpoznania Boga prawości w jego dolegliwościach i wyznania swoich grzechów. Zofar dokonuje żywego opisu losu niegodziwców, argumentując, że boska kara zawsze na nich spada. Następujące wersety dotyczą motywów podobnych do tych traktowanych przez Zofar:

Przysłów 10:27: „Strach przed Panem rozszerza dni, ale życie niegodziwych jest skrócone”. Ten werset mówi o losie niegodziwców, który według Zofara w Job 20 jest naznaczony cierpieniem i przedwczesną śmiercią.

Psalm 37:35-36: „Widziałem aroganckiego niegodziwego i rozprzestrzeniającego się jako liściaste drzewo na rodzimej ziemi. Ale minęło i już nie istnieje; szukałem go, ale nie można było tego znaleźć”. Ten psalm mówi także o losie Wicked, który jest porównywany do suchego i zmarłego drzewa.

Przysłów 1:33: „Ale każdy, kto mnie słyszy, będzie żył bezpiecznie i będzie cicho, bez strachu przed złem”. Ten werset podkreśla znaczenie słuchania boskiej mądrości, która według Zofar jest odrzucana.

Psalm 11:6: „Spowoduje, że padnie nad niegodziwymi żarami i żarową siarką; suchy wiatr będzie ich udziałem”. Psalm ten mówi także o losie Wicked, który jest opisany jako deszcz ognia i siarki, podobny do opisu Zofara w Job 20.

Przysłów 13:9: „Światło sprawiedliwego świeci intensywnie, ale lampa niegodziwych wychodzi”. Ten werset podkreśla różnicę między prawymi i niegodziwymi, wzmacniając ideę, że boska kara zawsze spada w sekundy.