1 Dalej Pan powiedział do Mojżesza:
2 Mów do Aarona, do jego synów i do wszystkich Izraelitów i powiedz im: Oto nakaz, który dał Pan:
3 Jeżeli kto z domu Izraela zabija cielca albo owcę, albo kozę w obrębie obozu lub poza obozem,
4 i nie przyprowadzi ich przed wejście do Namiotu Spotkania, aby je złożyć w darze dla Pana przed mieszkaniem Pana, będzie winien krwi. Rozlał krew. Ten człowiek będzie wyłączony spośród swego ludu.
5 Dlatego Izraelici będą przyprowadzać ofiary swoje, które składali dotychczas na polu; będą je przyprowadzać do Pana, przed wejście do Namiotu Spotkania, do kapłana, i będą je składać jako ofiary biesiadne dla Pana.
6 Kapłan pokropi krwią ołtarz Pana przy wejściu do Namiotu Spotkania, a tłuszcz zamieni w dym jako miłą woń dla Pana.
7 Odtąd nie będą składać ofiar demonom, z którymi uprawiali nierząd. Będzie to dla nich ustawa wieczysta dla ich pokoleń.
8 Dalej powiesz im: Jeżeli kto z domu Izraela albo spośród przybyszów, którzy osiedlili się między nimi, będzie składał ofiarę całopalną albo inną ofiarę
9 i nie przyprowadzi jej przed wejście do Namiotu Spotkania, aby ofiarować ją dla Pana, będzie wyłączony spośród swego ludu!
10 Jeżeli kto z domu Izraela albo spośród przybyszów, którzy osiedlili się między nimi, będzie spożywał jakąkolwiek krew, zwrócę oblicze moje przeciwko temu człowiekowi spożywającemu krew i wyłączę go spośród jego ludu.
11 Bo życie ciała jest we krwi, a Ja dopuściłem ją dla was [tylko] na ołtarzu, aby dokonywała przebłagania za wasze życie, ponieważ krew jest przebłaganiem za życie.
12 Dlatego dałem nakaz Izraelitom: Nikt z was nie będzie spożywał krwi. Także i przybysz, który się osiedlił wśród was, nie będzie spożywał krwi.
13 Jeżeli kto z Izraelitów albo z przybyszów, którzy się osiedlili między wami, upoluje zwierzynę jadalną, zwierzę lub ptaka, wypuści jego krew i przykryje ją ziemią.
14 Bo życie wszelkiego ciała jest we krwi jego - dlatego dałem nakaz synom Izraela: nie będziecie spożywać krwi żadnego ciała, bo życie wszelkiego ciała jest w jego krwi. Ktokolwiek by ją spożywał, zostanie wyłączony.
15 Każdy tubylec lub przybysz, który by jadł mięso zwierzęcia padłego lub rozszarpanego, wypierze ubranie, wykąpie się w wodzie i będzie nieczysty aż do wieczora. Potem odzyska czystość.
16 Jeżeli nie wypierze ubrania i nie wykąpie ciała, zaciągnie winę.
Versículos relacionados com Księga Kapłańska, 17:
Kapłańska 17 to rozdział, który zajmuje się świętością krwi i tego, jak Izraelici muszą ofiarować Panu. Wybrane wersety są w celu bliskości tematów pokrytych Kapłańską 17:
Powtórzonego Prawa 12:23: „Bądź stanowczy tylko nie jedząc krwi, bo krew jest życiem, a nie będziesz zjeść życia wraz z ciałem”. Werset ten wzmacnia centralną ideę Kapłańskiej 17, która jest świętością krwi i zakazem jej spożywania.
Hebrajczyków 9:22: „I prawie wszystkie rzeczy, zgodnie z prawem, oczyścić się krwią; i bez rozlewu krwi nie ma remisji”. Werset ten podkreśla znaczenie poświęcenia i rozlewu krwi w pokucie grzechów, które jest jednym z głównych tematów Kapłańskiego 17.
Dzieje 15:20: „Ale napisz do nich, aby powstrzymać się od zanieczyszczenia bożków, prostytucji, tego, co jest duszone i krew”. Werset ten pokazuje, w jaki sposób Kapłańca 17 nauk na temat świętości krwi były stosowane do chrześcijan pierwszego wieku.
Kapłańca 7:26: „Nie zjesz żadnej krwi ani od ptaka, ani zwierzęcia, w żadnym z twoich mieszkań”. Werset ten jest powtórzeniem zakazu spożywania krwi znalezionej w Kapłańdzie 17, wzmacniając znaczenie tematu w prawie mozaikowym.
Kapłańska 4:7: „A kapłan będzie krwią na końcach ołtarza aromatycznego kadzidła, przed Panem, który jest na namiocie zboru, i cała krew łydki przelą podstawę ołtarza Holokaustu , który jest u drzwi od namiotu zboru ”. Ten werset pokazuje, jak rozlew krwi był integralną częścią rytuału poświęcenia w tabernakulum, zgodnie z Kapłańką 17.
Poglavlja: