Księga Powtórzonego Prawa, 18

3. Takie uprawnienie ma kapłan w stosunku do ludu, składającego ofiary: z cielca lub sztuki mniejszego bydła oddadzą kapłanowi łopatkę, szczękę i żołądek.

Stihovi vezani uz Księga Powtórzonego Prawa, 18:

Powtórzonego Prawa 18 mówi o pozycji Lewitów i proroków w społeczności Izraela, a także o zakazie praktyki wróżbiarstwa, czarów i innych form magii. Rozdział podkreśla, że ​​ludzie muszą przestrzegać jedynie wytycznych, które Bóg zapewnia przez proroków i nie powinni uciekać się do innych form konsultacji w celu uzyskania informacji. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w Powtórzonego Prawa 18:

Liczba 18:20: „Pan powiedział do Aarona, nie będziecie miało dziedzictwa w ich ziemi, ani nie będziecie mieli między nimi żadnej części. Jestem twoją częścią i dziedzictwem wśród Izraelitów”. Ten werset podkreśla pozycję Lewitów w społeczności Izraela i sposób, w jaki są odpowiedzialni za opiekę nad sanktuarium i ofertą.

Jeremiasz 23:16: „W ten sposób mówi Pan gospodarzy, nie słuchają słów proroków, którzy mówią wśród was. Oszukują ich. Mówią o wizjach własnych umysłów, a nie o ustach Pana”. Werset ten wzmacnia ideę, że Izraelici powinni polegać tylko na słowach proroków, którzy mówią w imieniu Boga, a nie innych, którzy nie są inspirowani nim.

Kapłańca 19:31: „Nie zwróć się do mediów ani do tych, którzy konsultują się z duchami, ani nie szukaj ich, aby nieczystości je nieczystości. Jestem Panem, waszym Bogiem”. Werset ten podkreśla zakaz praktyki wróżbiarstwa i innych form magii wspomnianych w Powtórzonego Prawa 18.

1 Królowie 22:22: „Pan powiedział do niego:„ Jak coś w rodzaju? Powiedział, wyjdę i będę duchem kłamstw w ustach wszystkich Jego proroków. Pan powiedział: Oszukujecie cię i będziesz Odnieść sukces. Wyjdź i zrób to. ” Ten werset pokazuje, w jaki sposób fałszywi prorocy mogą oszukać lud Izraela, jeśli nie podążają za orientacjami Boga.

Izajasza 8:19: „Kiedy ci mówią, skonsultuj się z mediami i tymi, którzy konsultują duchy, które szepczą i szepczą, nie uciekają się do takich rzeczy. Czy ludzie nie powinni konsultować swojego Boga na zmarłych na korzyść żywych?” Werset ten wzmacnia znaczenie podążania wyłącznie z wytycznymi Boga i nie uciekającym się do innych form konsultacji w celu uzyskania informacji.