Księga Powtórzonego Prawa, 2

11. Zaliczano ich do Refaitów, jak i Anakitów. Lecz Moabici nazywają ich Emitami.

Stihovi vezani uz Księga Powtórzonego Prawa, 2:

Powtórzonego brzucha 2 opowiada o podróży Izraelitów przez pustynię i jej spotkanie z innymi narodami, w tym z Edomitami i Moabitami. Rozdział podkreśla znaczenie szanowania ziemi i ludzi, które znajdują w drodze do ziemi obiecanej. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami opisanymi w Powtórzonego Prawa 2:

Powtórzonego Prawa 2:4- „Daj mu wojnę, walcz z nim”. Ten werset jest instrukcją Boga dla Izraelitów do walki z ludem SEOM, królem amorytów. Pokazuje, że chociaż Izraelici byli w podróży do ziemi obiecanej, nadal będą musieli o to walczyć.

Powtórzonego Prawa 2:19 - „I nie zawarłeś z nimi ani z Moabem; nie walczyłeś z nimi, nie było ani bitwy”. Mojżesz przypomina Izraelitach, że nie powinni walczyć z Moabitami, bo Bóg dał im tę ziemię jako dziedzictwo. Podkreśla to znaczenie szanowania ziemi i ludzi, którzy nie są wrogami.

Powtórzonego Prawa 2:25 - „Od dzisiaj zacznę stawiać terror i lęk przed tobą, pod całym niebem, którzy słyszą waszą sławę i wstrząsają przed tobą”. Bóg obiecał Izraelitach, że postawi strach w sercach ludów, które znaleźli w drodze do ziemi obiecanej. To pokazuje, że zwycięstwo Izraelitów nie zależało wyłącznie od ich umiejętności wojskowych, ale od boskiej interwencji.

Powtórzonego Prawa 2:30 - „A Seom, król Hesbom, nie chciał, abyśmy przeszli przez Jego Ziemię; bo Pan twój Bóg zahartował Swego Ducha i sprawił, że jego serce uparte, aby dostarczyć w twoją rękę, jak dziś widzi. " Ten werset podkreśla przekonanie, że Bóg kontroluje los Izraelitów i że jego wrogowie zostali dostarczani w jego ręce przez boską wolę.

Powtórzonego Prawa 2:37 - „Tylko z ziemią dzieci Ammon nie przybyłeś, ani do całej Jaboque Ribeira, ani do miast w górach, ani gdziekolwiek Pan nasz Bóg zabronił”. Werset ten przypomina Izraelici, że nie powinni walczyć z dziećmi Ammon, ponieważ Bóg nie dał im tej ziemi. Podkreśla to znaczenie poszanowania granic określonych przez Boga i nie poszukiwania więcej niż obiecano.