1 Pan skierował do mnie te słowa:
2 Synu człowieczy, mieszkasz wśród ludu opornego, który ma oczy na to, by widzieć, a nie widzi, i ma uszy na to, by słyszeć, a nie słyszy, ponieważ jest ludem opornym.
3 Synu człowieczy, przygotuj sobie rzeczy na drogę zesłania, za dnia i na ich oczach, i na ich oczach wyjdź z miejsca twego pobytu na inne miejsce. Może to zrozumieją, chociaż to lud zbuntowany.
4 Wynieś swoje tobołki, jak tobołki zesłańca, za dnia, na ich oczach, i wyjdź wieczorem - na ich oczach - tak jak wychodzą zesłańcy.
5 Na ich oczach zrób sobie wyłom w murze i wyjdź przez niego!
6 Na ich oczach włóż tobołek na swoje barki i wyjdź, gdy zmierzch zapadnie. Zasłoń twarz, abyś nie widział kraju, albowiem ustanawiam cię znakiem dla pokoleń izraelskich.
7 I uczyniłem tak, jak mi rozkazano: tobołki wyniosłem za dnia, jak tobołki zesłańca, wieczorem uczyniłem sobie rękami wyłom w murze, wyszedłem w mroku i na ich oczach włożyłem [tobołek] na barki.
8 Rano skierował Pan do mnie te słowa:
9 Synu człowieczy, czy dom Izraela, lud zbuntowany, zapytał się: Co ty robisz?
10 Powiedz im: Tak mówi Pan Bóg: Ta przepowiednia odnosi się do władcy, będącego w Jerozolimie, i do całego domu Izraela, który tam się znajduje.
11 Powiedz: Jestem dla was znakiem. Podobnie jak ja uczyniłem, tak się wam stanie: Pójdą na zesłanie, w niewolę.
12 Władca, który znajduje się wśród nich, włoży na ramiona [tobołki] w mroku i wyjdzie; zrobią wyłom w murze, aby mógł przez niego przejść, zasłoni on twarz, aby swymi oczami nie widział kraju.
13 Zarzucę sieć moją na niego i wpadnie w mój niewód. Każę go przyprowadzić do Babilonu, do kraju Chaldejczyków, ale nie będzie go mógł oglądać i tam umrze.
14 A wszystkich z jego otoczenia, jego obrońców i wszystkie zastępy jego wojsk rozproszę na wszystkie wiatry i miecza na nich dobędę.
15 I poznają, że Ja jestem Pan, gdy ich rozproszę wśród narodów i rozrzucę po krajach.
16 Ale niektórych z nich, którzy ujdą miecza, głodu i zarazy, pozostawię, aby pomiędzy narodami, do których przybędą, opowiadali o wszystkich swoich obrzydliwościach. Wówczas poznają, że Ja jestem Pan.
17 Pan skierował do mnie te słowa:
18 Synu człowieczy, z drżeniem będziesz spożywał swój chleb, a w niepokoju i smutku będziesz pił wodę.
19 Powiedz ludowi ziemi: Tak mówi Pan Bóg do mieszkańców Jerozolimy w ziemi izraelskiej: Chleb swój będą spożywali w smutku, a wodę będą pili w trwodze, ponieważ ziemia ich zamieni się w pustkowie i zostanie ogołocona ze swoich dostatków, z powodu bezprawia wszystkich jej mieszkańców.
20 Ludne miasta zostaną opuszczone, ziemia zamieni się w pustkowie. Wówczas poznacie, że Ja jestem Pan.
21 Pan skierował do mnie te słowa:
22 Synu człowieczy, cóż to macie za przysłowie o ziemi izraelskiej, które głosi: Dłużą się dni, a wszystkie proroctwa zawodzą.
23 Dlatego powiedz im: Tak mówi Pan Bóg: Ja sprawię, że przypowieści tej zostanie położony kres i nie będą jej więcej powtarzać w Izraelu. Co więcej, powiedz im: Nadchodzą dni, gdy każde widzenie stanie się rzeczywistością.
24 Nie będzie już bowiem wśród pokoleń izraelskich żadnego fałszywego widzenia ani żadnego złudnego proroctwa,
25 gdyż Ja, Pan, przemawiam, a to, co mówię, to stanie się niechybnie; już za dni waszych, ludu zbuntowany, ogłoszę wyrok i wykonam go - wyrocznia Pana Boga.
26 Potem Pan skierował do mnie te słowa:
27 Synu człowieczy, oto Izraelici powiadają: Widzenie, jakie on ma, odnosi się do dni bardzo odległych. Prorokuje o dalekiej przyszłości.
28 Przeto powiedz im: Tak mówi Pan Bóg: Już więcej żaden z moich wyroków nie dozna zwłoki. Cokolwiek mówię, to mówię i wykonam - wyrocznia Pana Boga.
Versículos relacionados com Księga Ezechiela, 12:
Ezechiel 12 opisuje pogląd Proroka na wygnanie Judy i konsekwentny upadek Jerozolimy. Bóg instruuje Ezechiela, aby działał jak wygnanie, uświadamiając ludziom nieuchronność zbliżającego się wygnania. Wersety związane z tematami omówionymi w Ezechiela 12 to:
Jeremiasz 29:4-7: „W ten sposób mówi Pan gospodarzy, Bóg Izraela, do wszystkich wygnańców, które deportowałem z Jerozolimy do Babilonu: buduj domy i mieszkają w nich; roślin ogrodów i jeść swoje owoce. Mają dzieci i córki; Poślub swoje dzieci i córki i daj je w małżeństwie; i szukaj spokoju miasta, w którym was deportuję i modlę się do Pana na waszą korzyść, bo w pokoju będziesz miał pokój ”. Ten werset zachęca wygnańców do budowania nowego życia w Babilonie i dostosowywania się do ich nowej rzeczywistości.
Ezechiel 3:17-18: „Syn Człowieczy, dałem wam dom Izraela; kiedy usłyszysz słowo z moich ust, ostrzegasz cię przed moją częścią. Kiedy powiem niegodziwym: na pewno umrzesz; I nie ostrzegasz cię, nawet nie mówisz o ostrzeżeniu niegodziwej o swojej niegodziwej ścieżce, aby uratować twoje życie, że Wicked umrze za twoją niegodziwość; ale twoja krew będę potrzebować z twojej ręki. ” Ten werset opowiada o odpowiedzialności Ezechiela jako proroka powiadamiania ludzi o Bożym sądzie, aby mogli żałować i zostać zbawieni.
Jeremiasz 39:1-2: „W dziewiątym roku Zedekiasza, króla Judy, w dziesiątym miesiącu, Nabuchodonozor, król Babilonu, przyszedł z całą swoją armią przeciwko Jerozolimie i cichy. I w jedenastym roku Zedekiah w czwartym Miesiąc, dziewiątego dnia miesiąca, miasto zostało włamane. ” Ten werset opisuje upadek Jerozolimy, który był zdarzeniem, że Ezechiel to się stanie.
Ezechiel 12:21-23: „A słowo Pana przyszło do mnie, mówiąc: syn człowieka, kim jest to przysłowie, które masz w ziemi Izraela, kto mówi, czy dni ostatnie i wszelka wizja zanika? Dlatego, powiedz im, tak mówi, że Pan Bóg zaprzestam tego przysłowie i nie będę już powtarzany w Izraelu, ale powiedz im, że dni są bliskie, a wizja całego proroka zostanie spełniona ”. Ten werset pokazuje, że Bóg jest świadomy myślenia ludzi, że proroctwo nigdy się nie spełni i że ma zamiar działać, aby udowodnić, że jego słowa są prawdziwe.
Psalm 52:3-4: „Kochasz zło bardziej niż dobro, kłamstwo bardziej niż prawda. Kochasz każde zgubne słowo, o zwodniczym języku!” Ten werset mówi o znaczeniu prawdy i uczciwości, coś, co Ezechiel podkreśla w mówieniu o konsekwencjach grzechów ludzi.
Fejezetek: