Księga Psalmów, 77

16. Ramieniem swoim lud Twój wybawiłeś, synów Jakuba i Józefa.

Kapcsolódó versek Księga Psalmów, 77:

Psalm 77 jest psalmem lamentacji, w którym psalmista wyraża swoje cierpienie i pocieszenie w Bogu. Pyta Boga o jego ciszę przed jego dolegliwościami i pamięta wspaniałe dzieła, które Bóg wykonał w przeszłości na korzyść swego ludu. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami opisanymi w Psalmie 77, w kolejności bliskości rozdziału:

Psalm 22:2: „Boże, mój Boże, dlaczego mnie opuściłeś? Dlaczego wyciągasz się z mojej pomocy i słów mojej chorych?” Podobnie jak Psalmista Psalmu 77, psalmista Psalmu 22 wyraża swój ból i kwestionuje przyczynę pozornego porzucenia Boga.

Psalm 13:1-2: „Jak długo, Panie? Zapomnisz mnie na zawsze? Aż, kiedy ukryjesz przede mną twarz? Jak długo będę konsultować się z moją duszą, mając smutek w moim sercu? Ja? " Psalm Psalmu 13 również czuje się porzucony przez Boga i zastanawia się, jak długo będzie musiał przetrwać cierpienie.

Psalm 44:23-24: „Obudź się! Dlaczego śpisz, Panie? Obudź się! Nie odrzucaj nas na zawsze. Dlaczego ukrywasz twarz i zapominasz o naszej nędzy i ucisku?” Psalm Psalmu 44 wzywa Boga, aby się obudził i nie porzucić ich w trakcie cierpienia.

Psalm 66:5: „Przyjdź i zobacz dzieła Boga; drży w Jego czynach wobec dzieci ludzi”. Psalm Psalmu 77 również pamięta wspaniałe dzieła Boga w przeszłości, a ten werset Psalm 66 zachęca wszystkich do kontemplowania dzieł Boga.

Psalm 86:7: „Wzywam cię w dniu mojej udręki, ponieważ odpowiadasz mi”. Ten werset Psalm 86 wyraża pewność Psalmisty, w której Bóg zareaguje na Jego płacz, a także Psalm Psalmu 77 oczekuje pocieszenia w Bogu.