Talált 128 Eredmények: nogi

  • Jego nogi - kolumny z białego marmuru, wsparte na szczerozłotych podstawach. Postać jego [wyniosła] jak Liban, wysmukła jak cedry. (Pieśń nad pieśniami 5, 15)

  • Wzięli bowiem za bóstwa wszelkie pogańskie posągi, które ni władzy wzroku nie mają, by spojrzeć, ni nozdrzy, aby powietrzem odetchnąć, ani uszu, by słyszeć, ani palców u rąk, żeby dotknąć, a nogi ich niezdatne do chodzenia. (Księga Mądrości 15, 15)

  • Włóż swoje nogi w jej pęta, na szyję pozwól sobie włożyć jej jarzmo. (Mądrość Syracha 6, 24)

  • Nauka dla nierozumnego to pęta na nogi i jakby więzy na prawej ręce. (Mądrość Syracha 21, 19)

  • Jak kolumny złote na podstawach srebrnych, tak piękne nogi na kształtnych stopach. (9p) Synu zachowaj w zdrowiu kwiat twego wieku i siły twej nie oddawaj obcym. (Mądrość Syracha 26, 18)

  • od stopy nogi do szczytu głowy nie ma w nim części nietkniętej: rany i sińce i opuchnięte pręgi, nie opatrzone ani przewiązane, nie złagodzone oliwą. (Księga Izajasza 1, 6)

  • Serafiny stały ponad Nim; każdy z nich miał po sześć skrzydeł; dwoma zakrywał swą twarz, dwoma okrywał swoje nogi, a dwoma latał. (Księga Izajasza 6, 2)

  • Czy to jest wasze wesołe miasto, którego początek sięga dawnych czasów, którego nogi zdążają daleko, by się tam osiedlić? (Księga Izajasza 23, 7)

  • podepcą je nogi, nogi biednych i stopy ubogich. (Księga Izajasza 26, 6)

  • Uchwyć żarna i miel zboże na mąkę, zdejm twoją zasłonę, podkasz suknię, odkryj nogi, brnij przez strumienie! (Księga Izajasza 47, 2)

  • O jak są pełne wdzięku na górach nogi zwiastuna radosnej nowiny, który ogłasza pokój, zwiastuje szczęście, który obwieszcza zbawienie, który mówi do Syjonu: Twój Bóg zaczął królować. (Księga Izajasza 52, 7)

  • Jeśli powściągniesz twe nogi od przekraczania szabatu, żeby w dzień mój święty spraw swych nie załatwiać, jeśli nazwiesz szabat rozkoszą, a święty dzień Pana - czcigodnym, jeśli go uszanujesz przez unikanie podróży, tak by nie przeprowadzać swej woli ani n (Księga Izajasza 58, 13)


“O Senhor sempre orienta e chama; mas não se quer segui-lo e responder-lhe, pois só se vê os próprios interesses. Às vezes, pelo fato de se ouvir sempre a Sua voz, ninguém mais se apercebe dela; mas o Senhor ilumina e chama. São os homens que se colocam na posição de não conseguir mais escutar.” São Padre Pio de Pietrelcina