1 Gdy zaś Jezus narodził się w Betlejem w Judei za panowania króla Heroda, oto Mędrcy ze Wschodu przybyli do Jerozolimy
2 i pytali: Gdzie jest nowo narodzony król żydowski? Ujrzeliśmy bowiem jego gwiazdę na Wschodzie i przybyliśmy oddać mu pokłon .
3 Skoro to usłyszał król Herod, przeraził się, a z nim cała Jerozolima.
4 Zebrał więc wszystkich arcykapłanów i uczonych ludu i wypytywał ich, gdzie ma się narodzić Mesjasz.
5 Ci mu odpowiedzieli: W Betlejem judzkim, bo tak napisał Prorok:
6 A ty, Betlejem, ziemio Judy, nie jesteś zgoła najlichsze spośród głównych miast Judy, albowiem z ciebie wyjdzie władca, który będzie pasterzem ludu mego, Izraela.
7 Wtedy Herod przywołał potajemnie Mędrców i wypytał ich dokładnie o czas ukazania się gwiazdy.
8 A kierując ich do Betlejem, rzekł: Udajcie się tam i wypytujcie starannie o Dziecię, a gdy Je znajdziecie donieście mi, abym i ja mógł pójść i oddać Mu pokłon.
9 Oni zaś wysłuchawszy króla, ruszyli w drogę. A oto gwiazda, którą widzieli na Wschodzie, szła przed nimi, aż przyszła i zatrzymała się nad miejscem, gdzie było Dziecię.
10 Gdy ujrzeli gwiazdę, bardzo się uradowali.
11 Weszli do domu i zobaczyli Dziecię z Matką Jego, Maryją; upadli na twarz i oddali Mu pokłon. I otworzywszy swe skarby, ofiarowali Mu dary: złoto, kadzidło i mirrę.
12 A otrzymawszy we śnie nakaz, żeby nie wracali do Heroda, inną drogą udali się do swojej ojczyzny,
13 Gdy oni odjechali, oto anioł Pański ukazał się Józefowi we śnie i rzekł: Wstań, weź Dziecię i Jego Matkę i uchodź do Egiptu; pozostań tam, aż ci powiem; bo Herod będzie szukał Dziecięcia, aby Je zgładzić.
14 On wstał, wziął w nocy Dziecię i Jego Matkę i udał się do Egiptu;
15 tam pozostał aż do śmierci Heroda. Tak miało się spełnić słowo, które Pan powiedział przez Proroka: Z Egiptu wezwałem Syna mego.
16 Wtedy Herod widząc, że go Mędrcy zawiedli, wpadł w straszny gniew. Posłał /oprawców/ do Betlejem i całej okolicy i kazał pozabijać wszystkich chłopców w wieku do lat dwóch, stosownie do czasu, o którym się dowiedział od Mędrców.
17 Wtedy spełniły się słowa proroka Jeremiasza:
18 Krzyk usłyszano w Rama, płacz i jęk wielki. Rachel opłakuje swe dzieci i nie chce utulić się w żalu, bo ich już nie ma.
19 A gdy Herod umarł, oto Józefowi w Egipcie ukazał się anioł Pański we śnie,
20 i rzekł: Wstań, weź Dziecię i Jego Matkę i idź do ziemi Izraela, bo już umarli ci, którzy czyhali na życie Dziecięcia .
21 On więc wstał, wziął Dziecię i Jego Matkę i wrócił do ziemi Izraela.
22 Lecz gdy posłyszał, że w Judei panuje Archelaos w miejsce ojca swego, Heroda, bał się tam iść. Otrzymawszy zaś we śnie nakaz, udał się w strony Galilei.
23 Przybył do miasta, zwanego Nazaret, i tam osiadł. Tak miało się spełnić słowo Proroków: Nazwany będzie Nazarejczykiem.
Versículos relacionados com Ewangelia Mateusza, 2:
Święty Mateusz 2 opowiada historię Wschodnich Czarodziejów, którzy odwiedzili Jezusa po jego narodzinach, podążając za gwiazdą, która poprowadziła ich do Belém. Pytają o narodziny „Króla Żydów”, który martwi król Herod, który próbuje ich oszukać, aby dowiedzieć się położenia Jezusa i zabić go. Czarodzieje są jednak ostrzegani we śnie, aby nie wrócić do Heroda i nie wrócić do swoich domów inna sposób. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami opisanymi w São Matthew 2:
Święty Jan 1:9 - „Prawdziwe światło, które oświetla każdego człowieka, przybywało na świat”. Ten fragment mówi o nadejściu Jezusa jako prawdziwego światła, które oświetla wszystkich, które odnosi się do gwiazdy, która kierowała mu czarodziejów.
Izajasza 60:3 - „Narody będą chodzić w twoim świetle i królowie, do blasku świtu”. Ten werset mówi o świetle, które będzie zabłysły o Jerozolimie, przyciągając narody i królów. Odnosi się to do Czarodziei, którzy przybyli z innego kraju, aby znaleźć Jezusa, króla Żydów.
Jeremiasza 31:15 - „W ten sposób mówi Pan, w Ramá słyszał głos, lamentacja i wielkie płacze: Rachel płacze swoje dzieci; odmawia pocieszenia, ponieważ już nie istnieją”. Werset ten mówi o lamencie matek za ich dzieci, który dotyczy masakry Herod dzieci Betlejem, jak opisano w St. Mateusza 2:16-18.
Hosea 11:1 - „Kiedy Izrael był chłopcem, kochałem go; i od Egiptu nazywałem mojego syna”. Ten werset mówi o Bożym wezwaniu do Izraela, ale można go interpretować jako prefigurację Boga wobec Jezusa jako Jego umiłowanego Syna. Odnosi się to do ucieczki rodziny Jezusa do Egiptu, aby uciec od prześladowań Heroda.
Micheasza 5:2 - „A ty, Betlejem - frata, zbyt mała, by pojawić się jako grupa tysięcy Judy, wyjdzie do mnie, która będzie panować w Izraelu i którego pochodzenie odbywa się od czasów starożytnych, od czasów wieczności wiecznej . " Werset ten prorokuje, aby król wyłoniła się z Betlejem, który odnosi się do narodzin Jezusa w Betlejem, jak opisano w św. Mateusza 2:1.
Capitoli: