1 W roku jedenastym, miesiącu trzecim, dnia pierwszego miesiąca, Pan skierował do mnie te słowa:
2 Synu człowieczy, powiedz faraonowi, królowi egipskiemu, i całemu mnóstwu jego poddanych: Komu dorównałeś twoją wielkością?
3 Oto Aszszur jak cedr na Libanie o pięknych konarach i cień rzucających gałęziach, wysoko wyrosły, i między chmurami był jego wierzchołek.
4 Wody dodały mu wzrostu, Otchłań go wywyższyła sprawiając, że ich strumienie płynęły dokoła miejsca, gdzie był zasadzony, i swoje potoki kierowały do wszystkich drzew polnych.
5 Dlatego wielkością swoją prześcignął wszystkie drzewa polne, pomnożyły się jego konary, jego listowie się rozrosło dzięki obfitości wody podczas jego wzrastania.
6 Na jego gałęziach uwiły sobie gniazda wszystkie ptaki powietrzne, a pod jego gałęziami mnożyły się wszelkie zwierzęta polne, w jego zaś cieniu mieszkały liczne narody.
7 Piękny był w swojej wielkości, ze swymi długimi konarami, gdyż korzenie jego nurzały się w obfitej wodzie.
8 Nie dorównywały mu cedry w raju Boga, cyprysy trudno było porównać do jego gałęzi, platany nie dorównywały jego konarom. Żadne drzewo w raju Boga nie dorównywało jego piękności.
9 Pięknym go uczyniłem obfitością jego gałęzi i zazdrościły mu tego wszystkie drzewa Edenu, które były w raju Boga.
10 Dlatego tak mówi Pan Bóg: Ponieważ tak wysoko wyrósł, a wierzchołek swój podniósł aż do chmur i serce jego wbiło się w pychę z powodu własnej wielkości,
11 dlatego podałem go w ręce mocarza wśród narodów, aby się z nim obszedł stosownie do jego niegodziwości. Odepchnąłem go.
12 A cudzoziemcy, ci najgroźniejsi spośród narodów, wycięli go i porzucili. Na góry i na wszystkie doliny spadły jego gałęzie, a jego konary połamane utonęły we wszystkich czeluściach ziemi, a spod jego cienia usunęły się wszystkie narody ziemi i opuściły go.
13 Na jego szczątkach mieszkają ptaki powietrzne, pomiędzy jego gałęziami są polne zwierzęta,
14 aby już żadne drzewo, stojące nad wodami, nie rosło już więcej w górę, nie wznosiło swego wierzchołka aż ku chmurom i aby nic, co bierze siłę swą z wody, nie ufało własnej wielkości. Ponieważ wszyscy zostali poddani śmierci, wejdą do krainy podziemnej, do grona tych ludzi, którzy zeszli do dołu.
15 Tak mówi Pan Bóg: W dniu, w którym on zszedł do Szeolu, na znak żałoby zamknąłem nad nim Otchłań, zatrzymałem jej strumienie i zastawiłem wielkie wody; z jego powodu spowiłem Liban w strój żałobny i z jego powodu uschły wszystkie drzewa na polach.
16 Gdy go strącałem do Szeolu, pomiędzy tych, którzy zeszli do dołu, hukiem jego upadku zatrwożyłem wszystkie narody. W krainie podziemnej pocieszały się wszystkie drzewa Edenu, piękne i wspaniałe drzewa Libanu, wszystkie, które wodami zostały zroszone.
17 Równocześnie zeszły do Szeolu, pomiędzy tych, którzy od miecza polegli, te wszystkie spośród narodów, które w jego cieniu spoczywały.
18 Któremu z drzew Edenu dorównałeś chwałą i wielkością? A przecież zostaniesz zrzucony wspólnie z drzewami Edenu do Szeolu; wśród nieobrzezanych będziesz leżał wspólnie z tymi, którzy poginęli od miecza. Tak będzie z faraonem i wszystkimi jego poddanymi - wyrocznia Pana Boga.
Versículos relacionados com Księga Ezechiela, 31:
Ezechiel 31 opisuje upadek faraona egipskiego i jego wielkość w porównaniu z majestatem gigantycznego drzewa, które zostało wycięte i upadły. Obejmowane tematy obejmują suwerenność Boga nad narodami oraz niebezpieczeństwo arogancji i dumy.
Przysłów 16:18: „Znakomita poprzedza ruina, a wyżywienie Ducha poprzedza upadek”. Ten werset podkreśla związek między arogancją a Fall, temat obecnym w Ezechiela 31.
Ezechiel 28:2: „Syn Człowieczy, powiedz księciu strzału, powiedz Panu Boga, bo twoje serce wstał i powiedział: Jestem Bogiem, siedzę na tronie Bożym, w sercach Morza, ponieważ jesteście człowiekiem, a nie Bogiem; a jednak położyliście swoje serce, jakby to było serce Bożym ”. Ten werset pokazuje inną sytuację, w której arogancja prowadzi do upadku.
Daniel 4:30-32: „Król powiedział i powiedział, że to nie jest wielki Babilon, który zredagowałem do domu królewskiego, z siłą mojej mocy i chwały My Mości?, Kiedy upadł głos z nieba : Mówi się, że O King Nabuchadnezzar: Królestwo minęło od was. I zostaniesz zabrany od ludzi, a wasza siedziba będzie ze zwierzętami wsi; woły, a oni przechodzą na ciebie siedem razy, aż do siedem razy, aż siedem razy, aż siedem razy, Wiesz, że najwyższe opanowanie królestwa ludzi i daje to, komu chce ”. Ten werset pokazuje upadek Nabuchodonozora ze względu na jego arogancję i dumę.
Izajasza 14:13-14: „A ty powiedziałeś w swoim sercu: pójdę do nieba, nad gwiazdami Boga wywyższę mój tron, a na wzgórzu zboru usiądę z zespołu na północy. Chmury, a ja będę podobny do najwyższych. ” Ten werset pokazuje upadek Lucyfer z powodu jego arogancji i pragnienia bycia jak Bogiem.
Obadiah 1:3-4: „Wasza wspaniała oszukała cię, a arogancja twojego serca, która mieszka w pęknięciach skał, w twojej wysokiej siedzibie; kto mówi w twoim sercu: kto powali mnie na lądzie? Eagle? , i umieść swój dom wśród gwiazd, powalił cię, mówi Pan. ” Ten werset pokazuje, że arogancja może prowadzić do upadku, bez względu na to, jak wysoko może być osoba.
Capitoli: