1 Czy znasz poród koziorożca? Widziałeś rodzenie gazeli?
2 Czy zliczysz miesiące, gdy noszą, i znana ci chwila rodzenia?
3 Kładą się i młode swe rodzą, na świat wydają swój płód.
4 Ich młode mocne, rosną swobodnie, odchodzą, by do nich nie wrócić.
5 Kto zebrę wolno wypuszcza? Kto osła dzikiego rozwiąże?
6 Za dom mu dałem pustkowie, legowiskiem zaś jego słona ziemia.
7 Śmieje się z miejskiego zgiełku, słów poganiacza nie słyszy,
8 w górach szuka pokarmu, goni za wszelką zielenią.
9 Czy bawół zechce ci służyć, czy zostanie przy twoim żłobie?
10 Przywiążesz go powrozem do pługa, będzie z tobą orał doliny?
11 Czy zaufasz, że bardzo silny, i włożysz nań owoc twej pracy?
12 Zawierzysz mu, że wróci, że dopilnuje ziarna na klepisku?
13 Żwawe są skrzydła strusia, czy tak jak pióra bociana?
14 Jaja swe rzuca na ziemię, ogrzewa je w piasku,
15 zapomina, że można je zdeptać lub zniszczą je dzikie zwierzęta.
16 Swe dzieci traktuje jak obce, próżny to dla niego trud - jest bez stada.
17 Mądrości Bóg go pozbawił, rozsądku mu nie udzielił.
18 Za to, gdy w góry cwałuje, śmieje się z konia i jeźdźca.
19 Czy dałeś koniowi siłę, grzywą przystrajasz mu szyję
20 i sprawiasz, że biegnie jak szarańcza, aż silne parskanie przeraża?
21 Mocno bije kopytem, radośnie, z mocą się rzuca na oręż,
22 nie boi się, drwi sobie z lęku, on nie ucieka przed mieczem.
23 Gdy kołczan nad nim zadźwięczy, ostrze oszczepu i dzidy,
24 pędzi wśród huku i dudnienia, nie wstrzyma go sygnał trąby,
25 na głos trąbki rży: Haaa, z dala już węszy wojnę, wołanie dowódców i hałas.
26 Czy za twoją to radą uniesie się sokół, skrzydła rozwinie ku południowi?
27 Czy na twój rozkaz orzeł się wzbije, gdy ma swe gniazdo na górze?
28 Mieszka na skale i nocuje, w skalnym załomie się gnieździ,
29 stąd sobie szuka żeru, bo jego oczy widzą daleko.
30 Pisklęta jego krew chłepcą, on wszędzie tam, gdzie zabici.
Versículos relacionados com Księga Hioba, 39:
Job 39 dotyczy dzikich zwierząt i troski, które Bóg ma dla nich, przedstawiając przykłady, w jaki sposób zachowują się i rozmnażają. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w rozdziale:
Psalm 104:21: „Usta ofiary i szukają Boga za ich utrzymanie”. Ten werset pokazuje zależność dzikich zwierząt Bożej od ich przetrwania.
Przysłów 30:25: „Mrówki nie są silnym ludem, ale latem przygotowują jedzenie”. Podobnie jak dzikie zwierzęta, mrówki mają instynkt, który prowadzi ich do przygotowania się na przyszłość.
Izajasza 11:6: „Wolf zamieszka z baranka, a lampart położy się z kozą; cielę, nowy lew i jęczmień pójdą razem, a maluch je poprowadzi”. Ten werset opisuje pokój, który będzie istniał w stworzeniu Boga.
Mateusza 6:26: „Obserwuj ptaki niebieskie: nie sieań, nie zbieraj ani nie zbieraj się w stodołach; jednak twój niebiański Ojciec je podtrzymuje. Czy nie masz większej wartości niż ptaki?” Jezus używa stworzenia jako przykładu, aby pokazać troskę Boga w celu wspierania wszystkich stworzeń.
Jeremiasza 8:7: „Nawet bocian w niebie zna czas jej migracji; rzut, grou i jaskółka uważnie obserwują czas jego przybycia. Ale mój lud nie zna osądu Pana”. Werset ten porównuje mądrość stworzenia Bożego z brakiem mądrości ludu Izraela w odniesieniu do ich boskiego sądu.
Capitoli: