1 Słowo, które Pan oznajmił Jeremiaszowi:
2 Wstań i zejdź do domu garncarza; tam usłyszysz moje słowa.
3 Zstąpiłem więc do domu garncarza, on zaś pracował właśnie przy kole.
4 Jeżeli naczynie, które wyrabiał, uległo zniekształceniu, jak to się zdarza z gliną w ręku garncarza, wyrabiał z niego inne naczynie, jak tylko podobało się garncarzowi.
5 Wtedy Pan skierował do mnie następujące słowo:
6 Czy nie mogę postąpić z wami, domu Izraela, jak ten garncarz? - wyrocznia Pana. Oto bowiem jak glina w ręku garncarza, tak jesteście wy, domu Izraela, w moim ręku.
7 Raz postanawiam przeciw narodowi lub królestwu, że je wyplenię, obalę i zniszczę.
8 Lecz jeśli ten naród, przeciw któremu orzekłem karę, nawróci się ze swej nieprawości, będę żałował nieszczęścia, jakie zamyślałem na niego zesłać.
9 Innym razem postanawiam, by jakiś naród lub królestwo utwierdzić i rozkrzewić.
10 Jeżeli jednak czyni wobec Mnie zło, nie słuchając mojego głosu, będą żałował pomyślności, jaką postanowiłem go obdarzyć.
11 Teraz zaś mów mężom judzkim i mieszkańcom Jerozolimy: To mówi Pan: Oto przygotowuję dla was nieszczęście i snuję przeciw wam plan. Nawróćcie się więc każdy ze swej złej drogi, a uczyńcie lepszymi wasze drogi i wasze czyny!
12 I rzekli oni: Na próżno! Chcemy raczej pójść za swoimi własnymi przekonaniami; każdy będzie postępował według popędu swego przewrotnego serca.
13 Dlatego to mówi Pan: Zapytajcie się narodów, czy ktokolwiek słyszał coś podobnego? Zgoła ohydnie postąpiła Dziewica-Izrael.
14 Czy może znika z moich skał śnieg Libanu? Czy wysychają wody górskie, źródła spadające?
15 A jednak mój naród zapomniał o Mnie, Nicości palą kadzidło. Sprawię, że potykać się będą na swych drogach, na dawnych ścieżkach; że będą chodzić po błędnych ścieżkach, po drodze niewytyczonej;
16 że uczynią swój kraj pustynią, odwiecznym pośmiewiskiem. Każdego, co będzie przechodził, ogarnie zdumienie i będzie potrząsał głową.
17 Podobnie jak to czyni wschodni wiatr, rozproszę ich w obliczu wroga. Plecy, a nie twarz, pokażę im w dniu ich zagłady.
18 Oni rzekli: Chodźcie, uknujemy zamach na Jeremiasza! Bo przecież nie zabraknie kapłanowi pouczenia ani mędrcowi rady, ani prorokowi słowa. Chodźcie, uderzmy go językiem, nie zważajmy wcale na jego słowa!
19 Usłysz mnie, Panie, i słuchaj głosu moich przeciwników!
20 Czy złem za dobro się płaci! "A oni wykopali dół dla mnie". Wspomnij, jak stawałem przed Tobą, aby się wstawiać za nimi, aby odwrócić od nich Twój gniew.
21 Dlatego wydaj ich dzieci na pastwę głodu i zgładź ich ostrzem miecza! Niech żony ich zostaną bezdzietnymi wdowami, mężowie ich niech zginą od zarazy, a młodzież ich niech zginie na wojnie od miecza!
22 Niech się rozlegnie krzyk z ich domów, gdy sprowadzę na nich nagle złoczyńców. Albowiem wykopali dół, by mnie pochwycić, a pod nogi moje zastawili potajemnie sidła.
23 Ty zaś, Panie, znasz wszystkie ich mordercze plany przeciw mnie. Nie odpuszczaj ich przestępstwa ani nie zmazuj ich grzechu sprzed swego oblicza! Niech padną przed Tobą, w chwili Twego gniewu wystąp przeciw nim!
Versículos relacionados com Księga Jeremiasza, 18:
Jeremiasz rozdział 18 przedstawia metaforę garncarza i gliny, w której Bóg jest garncarzem, a lud jest gliną. Bóg pokazuje Jeremiasza, w jaki sposób może kształtować i przekształcić ludzi zgodnie z ich wolą, ale także jak mogą ich zniszczyć, jeśli zbuntują się przeciwko nim. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami poruszonymi w Jeremiasza 18:
Rzymian 9:21: „Albo nie masz odpowiedniego garncarza nad masą, aby zrobić wazon dla honoru i inny dla jednego, dla hańby?” Ten werset mówi o suwerenności Boga o ludziach i o tym, jak może je kształtować zgodnie z Jego wolą.
Izajasza 64:8: „Ale teraz, Panie, jesteście naszym Ojcem; jesteśmy gliną, a ty, naszym garncarstwem; i wszyscy z nas, pracuj w twoich rąkach”. Ten werset wykorzystuje również metaforę garncarza i gliny, aby pokazać związek między Bogiem a Jego ludem.
2 Tymoteusza 2:20-21: „Teraz, w dużym domu, są nie tylko złote i srebrne przybory, ale także drewno i błoto; niektóre, dla honoru; inni, ale dla hańby. Zatem, więc jeśli ktoś to zrobić Sami oczyszczając się z tych błędów, będą przyczyną dla honoru, uświęcone i przydatne dla właściciela, przygotowując się do każdej dobrej pracy ”. Ten werset mówi o tym, jak Bóg może wykorzystywać ludzi, którzy oczyszczają się do wykonywania swojej pracy, podobnie jak garncarz może kształtować glinę na różne zastosowania.
Izajasza 29:16: „Jak myślisz, że jesteś szansa, że garncarz można uznać za glinę, którą kształtuje? Czy praca o jego rzemiosłach: On mnie nie zrobił? A może garncarz może powiedzieć: nic nie wie?” Ten werset kwestionuje ideę, że ludzie mogą buntować się przeciwko Bogu i zakwestionować swój autorytet jako garncarz, który kształtuje glinę.
Psalmy 2:9: „Za pomocą żelaznego patyka podarnisz je jak wazon Pottera”. Ten werset mówi o tym, jak Bóg może zniszczyć tych, którzy buntują się przeciwko niemu, tak jak wazon gliniany można rozbić.
Capitoli: