Księga Jeremiasza, 15

Biblia Tysiąclecia

1 Pan jednak powiedział mi: Nawet gdyby Mojżesz i Samuel stanęli przede Mną, serce moje nie skłoniłoby się ku temu ludowi. Wypędź ich sprzed mojego oblicza i niech odejdą!

2 A jeśli ci powiedzą: Dokąd pójdziemy? odpowiesz im: To mówi Pan: Kto jest przeznaczony na śmierć - na śmierć, kto pod miecz - pod miecz, kto na głód - na głód, a kto na wygnanie - na wygnanie.

3 I ustanowię przeciw wam cztery rodzaje [nieszczęść] - wyrocznia Pana: miecz, aby zabijał; psy, by wywlekały; ptaki powietrzne i zwierzęta lądowe, by pożerały i wyniszczyły.

4 Uczynię ich postrachem wszystkich królestw ziemi z powodu Manassesa, syna Ezechiasza, króla judzkiego, za to, co uczynił w Jerozolimie.

5 Któż [bowiem] ma litość nad tobą, Jerozolimo? Kto współczuje tobie? Kto zboczy z drogi, by zapytać, jak ci się powodzi?

6 Tyś Mnie odrzuciła - wyrocznia Pana - odwróciłaś się tyłem. A Ja wyciągnąłem rękę nad tobą i zniszczyłem cię. Mam dość przebaczania!

7 Oddzieliłem ich wiejadłem w bramach kraju, pozbawiłem potomstwa i wygubiłem swój naród, ale postępowania swego oni nie zmienili.

8 Wdowy ich stały się liczniejsze niż nadmorski piasek. Sprowadziłem na matki i na młodzieńców niszczyciela w samo południe, zesłałem na nich nagle trwogę i poniżenie.

9 Gaśnie matka siedmiu synów, oddaje swego ducha. Słońce jej zachodzi, nim się dzień skończył, ogarnął ją wstyd i zmieszanie. To, co z nich zostanie, dam na pastwę miecza, na łup ich nieprzyjaciół - "wyrocznia Pana".

10 Biada mi, matko moja, żeś mnie porodziła, męża skargi i niezgody dla całego kraju. Nie pożyczam ani nie daję pożyczki, a wszyscy mi złorzeczą.

11 Naprawdę, Panie, czy nie służyłem Tobie jak najlepiej? Czy się nie wstawiałem u Ciebie za nieprzyjacielem w czasie jego nieszczęścia i niedoli?

12 Czy żelazo może pokruszyć, żelazo z północy lub spiż?

13 Twój dobytek i twoje skarby wydam na grabież, bez zapłaty, za wszystkie twoje grzechy, we wszystkich twoich granicach.

14 Ciebie zaś oddam w niewolę twym nieprzyjaciołom w kraju, którego nie znasz. Gniew mój bowiem rozniecił ogień, który nad wami zapłonie.

15 Ty wiesz... Panie, pamiętaj o mnie i wejrzyj na mnie! Pomścij się za mnie nad moimi prześladowcami! Nie dozwól, bym zginął z powodu Twej wyczekującej cierpliwości; wiedz, że dla Ciebie znoszę poniżenie.

16 Ilekroć otrzymywałem Twoje słowa, pochłaniałem je, a Twoje słowo stawało się dla mnie rozkoszą i radością serca mego. Bo imię Twoje zostało wezwane nade mną, Panie, Boże Zastępów!

17 Nigdy nie zasiadałem w wesołym gronie, by się bawić; pod Twoją ręką siadałem samotny, bo napełniłeś mnie gniewem.

18 Dlaczego mój ból nie ma granic, a moja rana jest nieuleczalna, niemożliwa do uzdrowienia? Czy będziesz więc dla mnie jakby zwodniczym strumieniem, zwodniczą wodą?

19 Dlatego to mówi Pan: Jeśli się nawrócisz, dozwolę, byś znów stanął przede Mną. Jeśli zaś będziesz wykonywać to, co szlachetne, bez jakiejkolwiek podłości, będziesz jakby moimi ustami. Wtedy oni się zwrócą ku tobie, ty się jednak nie będziesz ku nim zwra

20 Uczynię z ciebie dla tego narodu niezdobyty mur ze spiżu. Będą walczyć z tobą, lecz cię nie zwyciężą, bo Ja jestem z tobą, by cię wspomagać i uwolnić - wyrocznia Pana.

21 Wybawię cię z rąk złoczyńców i uwolnię cię z mocy gwałtowników.




Versículos relacionados com Księga Jeremiasza, 15:

Jeremiah 15 przedstawia lamentacje Jeremiasza z powodu odrzucenia i prześladowań, które cierpiał na lud Judy i Boga. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w tym rozdziale, w kolejności bliskości tematów:

Psalm 34:18: „Blisko władcy tych, którzy mają złamane serce i zbaw skruszone ducha”. Ten werset mówi o bliskości i zbawieniu Boga z tymi, którzy rozpoznają jego potrzebę i płaczą za niego w trakcie bólu i cierpienia.

Rzymian 8:28: „I wiemy, że wszystkie rzeczy przyczyniają się do dobra tych, którzy kochają Boga, tych, którzy są powołani zgodnie z ich celem”. Ten werset mówi o obietnicy Boga, że ​​użyje wszystkich rzeczy dla dobra tych, którzy go kochają i są nazywani przez niego, nawet w trakcie trudności i prób.

2 Koryntian 1:3-4: „Błogosławiony Boga i Ojciec naszego Pana Jezusa Chrystusa, Ojciec miłosierni i Boga wszelkiego pocieszenia, który pociesza nas we wszystkich naszych ucisku, abyśmy mogli również pocieszyć tych, którzy są w środku Pewne uciski po pocieszeniu jesteśmy pocieszeni przez Boga ”. Werset ten mówi o pocieszeniu i pocieszeniu, które Bóg daje nam w trakcie udręk, abyśmy mogli być źródłem pocieszenia dla innych.

Filipian 4:6-7: „Nie martw się o nic; zanim wszyscy będą waszymi znanymi prośbami przed Bogiem o modlitwę i błaganie Święto Dziękczynienia; i pokój Boga, który przekracza wszelkie zrozumienie, zachowają twoje serca i myśli w Chrystusie Jezus. " Werset ten mówi o znaczeniu zaufania Bogu i poszukiwania swojego pokoju w trakcie niepokoju i troski.

1 Piotra 5:7: „Rzucając na niego cały twój niepokój, ponieważ on cię opiekuje”. Ten werset mówi o obietnicy Boga, że ​​zaopiekuje się nami i przyjmować nasze obawy i obawy w ich rękach.





Capitoli: