Księga Wyjścia, 12

37. I wyruszyli Izraelici z Ramses ku Sukkot w liczbie około sześciuset tysięcy mężów pieszych, prócz dzieci.

Versi relativi a Księga Wyjścia, 12:

W Wyjściu 12 Bóg podaje szczegółowe instrukcje dotyczące świętowania Wielkanocy i Święta Chleba. Rozdział ten mówi także dziesiątą plagę, śmierć egipskiego pierworodnego i odejście Izraelitów Egiptu.

Powtórzonego Prawa 16:1 - „Zachowaj miesiąc Abibe i świętuj Wielkanoc do Pana Boga; bo w miesiącu Abibe Pan Bóg wyciągnął cię z Egiptu w nocy”. Werset ten odnosi się do Wielkanocy, która jest ucztą ustanowioną przez Boga na Wyjściu 12.

Jana 1:29 - „Następnego dnia Jan widział Jezusa, który przyszedł do niego i powiedział: oto baranek Boży, który zabiera grzech świata”. Jezus nazywany jest „Baranka Bożego”, ponieważ jest on doskonałą ofiarą, którą nasze grzechy zostały przekazane przez nasze grzechy, podobnie jak Baranek poświęcony w Paschy przez Izraelitów.

1 Koryntian 5:7 - „Wyrzuć stare drożdże, że możesz być nową masą, tak jak jesteście bez zakworu; bo Chrystusa, nasza Wielkanoc została przez nas poświęcona”. Werset ten odnosi się do święta chleba Pasm, który jest obchodzony wkrótce po Wielkanocy, i reprezentuje świętość i czystość chrześcijan w Chrystusie.

Hebrajczyków 11:28 - „Wiarą świętował Paschę i posypanie krwi, że niszczyciel pierworodnego ich nie dotknął”. Ten werset mówi o wiary Mojżesza i ludu Izraela, aby przestrzegać instrukcji Boga do świętowania Wielkanocy, które chroniły ich przed śmiercią w dziesiątej place.

Objawienie 5:12 - „Cóż za wielki głos powiedział, godny jest baranek, który został zabity, otrzymywać władzę, bogactwo, mądrość, siłę, honor, chwałę i Święto Dziękczynienia”. Werset ten mówi o kulcie, które zostaną przekazane Jezusowi, Barankowi Bożym, na całą wieczność. Świętowanie Wielkanocy jest corocznym przypomnieniem zbawienia, które nam to zapewniło.