Fondare 301 Risultati per: civitatem
Sed surge et ingredere civitatem, et dicetur tibi quid te oporteat facere”. (Actus Apostolorum 9, 6)
Transeuntes autem primam custodiam et secundam venerunt ad portam ferream, quae ducit ad civitatem, quae ultro aperta est eis, et exeuntes processerunt vicum unum, et continuo discessit angelus ab eo. (Actus Apostolorum 12, 10)
Sacerdos quoque templi Iovis, quod erat ante civitatem, tauros et coronas ad ianuas afferens cum populis, volebat sacrificare. (Actus Apostolorum 14, 13)
Supervenerunt autem ab Antiochia et Iconio Iudaei et persuasis turbis lapidantesque Paulum trahebant extra civitatem aestimantes eum mortuum esse. (Actus Apostolorum 14, 19)
Circumdantibus autem eum discipulis, surgens intravit civitatem. Et postera die profectus est cum Barnaba in Derben. (Actus Apostolorum 14, 20)
et producentes eos magistratibus dixerunt: “Hi homines conturbant civitatem nostram, cum sint Iudaei, (Actus Apostolorum 16, 20)
Zelantes autem Iudaei assumentesque de foro viros quosdam malos et turba facta concitaverunt civitatem; et assistentes domui Iasonis quaerebant eos producere in populum. (Actus Apostolorum 17, 5)
Paulus autem cum Athenis eos exspectaret, irritabatur spiritus eius in ipso videns idololatriae deditam civitatem. (Actus Apostolorum 17, 16)
Et cum sedasset scriba turbam, dixit: “Viri Ephesii, quis enim est hominum, qui nesciat Ephesiorum civitatem cultricem esse magnae Dianae et simulacri a Iove delapsi? (Actus Apostolorum 19, 35)
Et explicitis diebus, profecti ibamus, deducentibus nos omnibus cum uxoribus et filiis usque foras civitatem; et positis genibus in litore orantes, (Actus Apostolorum 21, 5)
Et respondit tribunus: “Ego multa summa civitatem hanc consecutus sum”. Et Paulus ait: “Ego autem et natus sum”. (Actus Apostolorum 22, 28)
Damasci praepositus gentis Aretae regis custodiebat civitatem Damascenorum, ut me comprehenderet; (Epistula II ad Corinthios 11, 32)