Fondare 43 Risultati per: Aperuit
Post hæc aperuit Job os suum, et maledixit diei suo, (Liber Iob 3, 1)
Pharetram enim suam aperuit, et afflixit me, et frenum posuit in os meum. (Liber Iob 30, 11)
Lacum aperuit, et effodit eum ; et incidit in foveam quam fecit. (Liber Psalmorum 7, 16)
Et mandavit nubibus desuper, et januas cæli aperuit. (Liber Psalmorum 77, 23)
et aperuit ærarium suum, et dedit stipendia exercitui in annum: et mandavit illis ut essent parati ad omnia. (Liber I Maccabaeorum 3, 28)
Sed cum venisset Jerosolymam, et benigne a summo sacerdote in civitate esset exceptus, narravit de dato indicio pecuniarum, et cujus rei gratia adesset, aperuit: interrogabat autem si vere hæc ita essent. (Liber II Maccabaeorum 3, 9)
Manum suam aperuit inopi, et palmas suas extendit ad pauperem. (Liber Proverbiorum 31, 20)
Os suum aperuit sapientiæ, et lex clementiæ in lingua ejus. (Liber Proverbiorum 31, 26)
quoniam sapientia aperuit os mutorum, et linguas infantium fecit disertas. (Liber Sapientiae 10, 21)
Propterea dilatavit infernus animam suam, et aperuit os suum absque ullo termino ; et descendent fortes ejus, et populus ejus, et sublimes gloriosique ejus, ad eum. (Liber Isaiae 5, 14)
qui posuit orbem desertum, et urbes ejus destruxit, vinctis ejus non aperuit carcerem? (Liber Isaiae 14, 17)
Dominus Deus aperuit mihi aurem, ego autem non contradico: retrorsum non abii. (Liber Isaiae 50, 5)