Księga Liczb, 9

12. Nie mogą nic zostawić aż do rana ani też żadnej kości łamać; winni obchodzić Paschę według ustalonego obrzędu.

Wersety związane z Księga Liczb, 9:

Liczby 9 opisuje, w jaki sposób dzieci Izraela świętowały Wielkanoc na pustyni Synaju, zgodnie z instrukcjami Boga dla Mojżesza. Ponadto rozdział dotyczy również chmury, która obejmowała tabernakulum i kierował Izraelitów w jego podróży. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tymi tematami:

Wyjście 12:14 Werset ten odnosi się do instytucji Wielkanocy jako corocznego świętowania ludności Izraela.

Wyjście 13:21 - „A Pan poszedł przed nimi, dzień w kolumnie chmur, aby poprowadzić ich po drodze, aw nocy w kolumnie ognia, aby je oświetlić, chodzić dzień i noc”. Ten werset podkreśla obecność Boga prowadzącą dzieci Izraela przez kolumnę chmur podczas pustynnej podróży.

Numery 9:15 - „A w dniu podniesienia tabernakulum chmura pokonała tabernakulum nad namiotem zeznań; po południu było na tabernakulum, jako pożar do rana”. Ten werset podkreśla znaczenie chmury obejmującej tabernakulum, wskazując na obecność Boga wśród ludzi.

Liczby 9:18 - „W dniu, w którym Tabernakulum był uzbrojony, chmura pokryła tabernakulum, a mianowicie namiot zeznań; po południu na tabernakulum było, jakby pojawienie się ognia do rana”. Ten werset powtarza poprzednie informacje, aby podkreślić znaczenie chmury w obozie Izraelitów.

Psalm 32:8 Ten werset podkreśla znaczenie boskiej orientacji w życiu wierzących i może być związany z obecnością chmury, która kierowała dzieciami Izraela podczas jego podróży na pustyni.