Księga Rodzaju, 16

6. Abram rzekł do Saraj: Przecież niewolnica twoja jest w twojej mocy: postąp z nią, jak będziesz uważała za dobre. Saraj upokorzyła Hagar; wtedy Hagar od niej uciekła.

Verse im Zusammenhang mit Księga Rodzaju, 16:

Genesis 16 dotyczy historii Sarai, żony Abrama, która nie mogła zajść w ciążę i postanowiła zaoferować swojemu egipskiemu sługom Hagarowi, aby mieć dziecko na jego miejscu. Hagar zaszedł w ciążę z Abramem, ale potem został źle traktowany przez Sarai i uciekł na pustynię. Rozdział dotyczy takich tematów, jak niecierpliwość, brak zaufania do Boga i konsekwencje impulsywnych wyborów. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tymi tematami, w kolejności bliskości rozdziału:

Psalm 37:7: „Spoczywaj w Panu i poczekaj na niego z cierpliwością; nie nudzę się sukcesem innych, ani tych, którzy składają się na zło”. Ten werset mówi o znaczeniu cierpliwości i zaufania w Bogu, a nie frustrowanym przez dobrobyt innych lub próbę rozwiązania rzeczy samodzielnie.

Przysłów 14:29: „Kto jest cierpliwy, ma wielkie zrozumienie, ale kto jest impulsywny, okazuje głupie”. Werset ten podkreśla mądrość cierpliwości w przeciwieństwie do głupoty impulsywnych wyborów, takich jak Sarai dokonane przez Hagara Abramowi.

1 Piotr 5:7: „Lancone cały swój niepokój o niego, ponieważ dba o ciebie”. Ten werset zachęca chrześcijan do zaufania Bogu i dawania mu swoich obaw, zamiast próbować sobie z nimi poradzić, tak jak Sarai, podejmując decyzję o ofiarowaniu Hagara Abrão.

Przysłów 3:5-6: „Zaufaj Panu całego serca i nie wspieraj się we własnym zrozumieniu; rozpoznaj Panu na wszystkie swoje drogi, a on wyprostuje twoje ścieżki”. Ten werset mówi o znaczeniu zaufania Bogu i rozpoznawania go we wszystkich obszarach życia, a nie zależności od ich własnego zrozumienia, tak jak Sarai, próbując rozwiązać problem niepłodności za pomocą własnego rozwiązania.

Izajasza 40:31: „Ale ci, którzy czekają na Pana, odnawiają swoją siłę. Latają głośno jako Orły; biegają i nie wyczerpują, chodzą i nie męczą”. Ten werset mówi o sile, która pochodzi z zaufania Bogu i czekającego w Niego, zamiast spieszyć się i próbować rozwiązać rzeczy same, tak jak Sarai, oferując Hagara Abramowi.