Löydetty 134 Tulokset: Animae

• quia intrabit sapientia cor tuum, et scientia animae tuae placebit. (Liber Proverbiorum 2, 10)

• et erit vita animae tuae, et gratia collo tuo; (Liber Proverbiorum 3, 22)

• donec transfigat sagitta iecur eius; velut si avis festinet ad laqueum et nescit quod de periculo animae illius agitur. (Liber Proverbiorum 7, 23)

• Benefacit animae suae vir misericors; qui autem crudelis est, carnem suam affligit. (Liber Proverbiorum 11, 17)

• Redemptio animae viri divitiae suae; qui autem pauper est, increpationem non sustinet. (Liber Proverbiorum 13, 8)

• Cor novit amaritudinem animae suae, in gaudio eius non miscebitur extraneus. (Liber Proverbiorum 14, 10)

• Semita iustorum declinare a malo; custos animae suae, qui servat viam suam. (Liber Proverbiorum 16, 17)

• Favus mellis composita verba, dulcedo animae et sanitas ossium. (Liber Proverbiorum 16, 24)

• Os stulti ruina eius, et labia ipsius laqueus animae eius. (Liber Proverbiorum 18, 7)

• Ubi non est scientia animae, non est bonum; et, qui festinus est pedibus, offendit. (Liber Proverbiorum 19, 2)

• Spinae et laquei in via perversi, custos autem animae suae longe recedit ab eis. (Liber Proverbiorum 22, 5)

• ne forte discas semitas eius et sumas scandalum animae tuae. (Liber Proverbiorum 22, 25)