Löydetty 149 Tulokset: finem diei
Propterea Deus destruet te in finem; evellet te et emigrabit te de tabernaculo et radicem tuam de terra viventium. (Liber Psalmorum 52, 7)
Ut quid invidetis, montes cacuminum, monti, in quo beneplacitum est Deo inhabitare? Etenim Dominus habitabit in finem. (Liber Psalmorum 68, 17)
Maskil. Asaph. Ut quid, Deus, reppulisti in finem, iratus est furor tuus super oves pascuae tuae? (Liber Psalmorum 74, 1)
Usquequo, Deus, improperabit inimicus, spernet adversarius nomen tuum in finem? (Liber Psalmorum 74, 10)
Ne tradas bestiis animas confitentes tibi et animas pauperum tuorum ne obliviscaris in finem. (Liber Psalmorum 74, 19)
Aut deficiet in finem misericordia sua, cessabit verbum a generatione in generationem? (Liber Psalmorum 77, 9)
Non sunt recordati manus eius, diei, qua redemit eos de manu tribulantis. (Liber Psalmorum 78, 42)
Usquequo, Domine? Irasceris in finem? Accendetur velut ignis zelus tuus? (Liber Psalmorum 79, 5)
Finem posuisti splendori eius et sedem eius in terram collisisti. (Liber Psalmorum 89, 45)
Usquequo, Domine, absconderis in finem, exardescet sicut ignis ira tua? (Liber Psalmorum 89, 47)
Omni consummationi vidi finem, latum praeceptum tuum nimis. (Liber Psalmorum 119, 96)
Inclinavi cor meum ad faciendas iustificationes tuas in aeternum, in finem. (Liber Psalmorum 119, 112)