Löydetty 224 Tulokset: hominum
Nolite confidere in principibus, in filiis hominum, in quibus non est salus. (Liber Psalmorum 146, 3)
Qui operit caelum nubibus et parat terrae pluviam. Qui producit in montibus fenum et herbam servituti hominum. (Liber Psalmorum 147, 8)
et, sublatis omnibus, abiit in terram suam et fecit caedem hominum et locutus est superbia magna. (Liber I Maccabaeorum 1, 24)
Et insurrexerunt in eos in bello sabbatis; et mortui sunt ipsi et uxores eorum et filii eorum et pecora eorum usque ad mille animas hominum. (Liber I Maccabaeorum 2, 38)
Ut autem appropinquavit Iudas ad torrentem aquae, statuit scribas populi secus torrentem et mandavit eis dicens: “Neminem hominum reliqueritis, sed veniant omnes in proelium”. (Liber I Maccabaeorum 5, 42)
Et abierunt viam, quae ducit in Galgala, et castra posuerunt in Masaloth, quae est in Arbelis, et occupaverunt eam et peremerunt animas hominum multas. (Liber I Maccabaeorum 9, 2)
Et vocavit rex Iudaeos in auxilium, et convenerunt omnes simul ad eum et dispersi sunt per civitatem; et occiderunt in illa die centum milia hominum. (Liber I Maccabaeorum 11, 47)
Peto, nate, ut aspicias ad caelum et terram et quae in ipsis sunt, universa videns intellegas quia non ex his, quae erant, fecit illa Deus; et hominum genus ita fit. (Liber II Maccabaeorum 7, 28)
Tu autem, o sceleste et omnium hominum flagitiosissime, noli frustra extolli elatus vanis spebus, in filios caeli levata manu; (Liber II Maccabaeorum 7, 34)
“O viri, ad vos clamito, et vox mea ad filios hominum. (Liber Proverbiorum 8, 4)
ludens in orbe terrarum, et deliciae meae esse cum filiis hominum. (Liber Proverbiorum 8, 31)
Infernus et Perditio coram Domino, quanto magis corda filiorum hominum! (Liber Proverbiorum 15, 11)