Löydetty 21 Tulokset: prodest
Dixit ergo Iudas fratribus suis: “Quid nobis prodest, si occiderimus fratrem nostrum et celaverimus sanguinem ipsius? (Liber Genesis 37, 26)
Quis est Omnipotens, ut serviamus ei, et quid nobis prodest, si oraverimus illum?”. (Liber Iob 21, 15)
Quid prodest Omnipotenti, si iustus fueris, aut quid ei confers, si immaculatam feceris viam tuam? (Liber Iob 22, 3)
Dixit enim: “Non prodest viro, etiamsi cum Deo familiariter agit”. (Liber Iob 34, 9)
De risu dixi: “Insania” et de gaudio: “Quid prodest?”. (Liber Ecclesiastes 2, 2)
Et dixi in corde meo: “Si unus et stulti et meus occasus erit, quid mihi prodest quod maiorem sapientiae dedi operam?”. Locutusque cum mente mea, animadverti quod hoc quoque esset vanitas. (Liber Ecclesiastes 2, 15)
Ubi multae sunt opes, multi et qui comedunt eas; et quid prodest possessori, nisi quod cernit divitias oculis suis? (Liber Ecclesiastes 5, 10)
Miserabilis prorsus infirmitas: quomodo venit, sic revertetur. Quid ergo prodest ei quod laboravit in ventum? (Liber Ecclesiastes 5, 15)
Bona est sapientia cum divitiis et prodest videntibus solem. (Liber Ecclesiastes 7, 11)
Custodite ergo vos a murmuratione, quae nihil prodest, et a detractione parcite linguae, quoniam sermo absconditus in vacuum non ibit; os autem, quod mentitur, occidit animam. (Liber Sapientiae 1, 11)
Unus aedificans et unus destruens; quid prodest illis nisi labor? (Liber Ecclesiasticus 34, 28)
si mutavit gens deos, et certe ipsi non sunt dii; populus vero meus mutavit gloriam suam in id, quod nihil prodest. (Liber Ieremiae 2, 11)