1 Był pewien dzielny wojownik z rodu Beniamina - a na imię mu było Kisz, syn Abiela, syna Serora, syna Bekorata, syna Afijacha, syna Beniamina.
2 Miał on syna imieniem Saul, wysokiego i dorodnego, a nie było od niego piękniejszego człowieka wśród synów izraelskich. Wzrostem o głowę przewyższał cały lud.
3 Gdy zaginęły oślice Kisza, ojca Saula, rzekł Kisz do swego syna, Saula: Weź z sobą jednego z chłopców i udaj się na poszukiwanie oślic.
4 Przeszli więc przez górę Efraima, przeszli przez ziemię Szalisza, lecz ich nie znaleźli. Powędrowali przez krainę Szaalim: [tam] ich nie było. Poszli do ziemi Jemini i również nie znaleźli.
5 Gdy dotarli do ziemi Suf, rzekł Saul do swego chłopca, który mu towarzyszył: Powracajmy, by czasem mój ojciec, zaniechawszy troski o oślice, nie trapił się o nas.
6 Ten mu odpowiedział: Oto w mieście tym żyje mąż Boży, człowiek poważny: co powie, wszystko się staje; chodźmy tam teraz, aby udzielił nam pouczenia w tej sprawie, dla której jesteśmy w drodze.
7 Rzekł Saul do chłopca: Dobrze, pójdziemy, lecz co zaniesiemy temu człowiekowi? Chleb bowiem wyczerpał się w naszych workach, żadnego zaś daru nie mamy, który moglibyśmy zanieść mężowi Bożemu. Co mamy z sobą?
8 Chłopiec znów odpowiedział Saulowi: Znalazłem u siebie czwartą część sykla srebrnego, oddam ją mężowi Bożemu, może wskaże nam drogę.
9 Ktokolwiek dawniej w Izraelu szedł o coś pytać Boga, mówił: Chodźmy do Widzącego. Proroka bowiem dzisiejszego w owym czasie nazywano "Widzącym".
10 Rzekł Saul do swego chłopca: Słusznie mówisz. Chodźmy. Udali się do miasta, w którym przebywał mąż Boży.
11 Kiedy szli pod górę drogą do miasta, spotkali dziewczęta, które wyszły naczerpać wody. Zapytali je: Czy tu mieszka Widzący?
12 Odpowiedziały: Tak, oto jest przed tobą, pospiesz się, gdyż dziś przyszedł do miasta. Dziś bowiem lud składa ofiarę na wyżynie.
13 Gdy wejdziecie do miasta, spotkacie go tam, zanim wyjdzie ucztować na wyżynę; lud nie je nic, dopóki on nie przybędzie. On bowiem błogosławi ofiarę, a wtedy dopiero jedzą zaproszeni. A teraz idźcie, to go zaraz znajdziecie.
14 Ruszyli więc ku miastu. Kiedy weszli do bramy miasta, Samuel właśnie szedł naprzeciw nich, udając się na wyżynę.
15 Pan zaś objawił Samuelowi na dzień przed przybyciem do niego Saula, mówiąc mu:
16 W dniu jutrzejszym o tym czasie poślę do ciebie człowieka z ziemi Beniamina. Jego namaścisz na wodza ludu mego izraelskiego. On wybawi mój lud z ręki Filistynów, wejrzałem bowiem na mój lud, gdyż do mnie dotarło jego wołanie.
17 Kiedy Samuel spostrzegł Saula, odezwał się do niego Pan: Oto ten człowiek, o którym ci mówiłem, ten, który ma rządzić moim ludem.
18 Saul podszedł tymczasem do Samuela w bramie i rzekł: Wskaż mi, proszę, gdzie jest dom Widzącego.
19 Samuel odparł Saulowi: To ja jestem Widzący. Chodź ze mną na wyżynę! Dziś jeść będziecie ze mną, a jutro pozwolę ci odejść, powiem ci też wszystko, co jest w twym sercu.
20 A co do oślic, które ci zginęły przed trzema dniami, nie trap się, bo się znalazły. Czyje jest zresztą wszystko to, co Izrael ma wartościowego? Czyż nie twoje i całego domu twojego ojca?
21 Odpowiedział mu Saul: Czyż ja nie jestem Beniaminitą - z jednego z najmniejszych pokoleń izraelskich, a ród mój czyż nie jest najniższy ze wszystkich rodów pokolenia Beniamina? Czemuż więc odzywasz się do mnie tymi słowami?
22 Samuel zabrał z sobą Saula i jego chłopca, zaprowadził do sali i dał mu miejsce naczelne wśród zaproszonych, a było ich około trzydziestu ludzi.
23 Odezwał się Samuel do kucharza: Podaj tę część, którą ci przekazałem, o której też powiedziałem ci: Zatrzymaj ją u siebie.
24 Kucharz podniósł łopatkę i to, co było przy niej, i położył przed Saulem. I odezwał się Samuel: Oto, co pozostało, leży przed tobą: jedz! Zostało to bowiem zachowane dla ciebie umyślnie, gdy postanowiłem zwołać lud. I tak Saul jadł tego dnia z Samuelem.
25 Gdy zeszli z wyżyny do miasta, zrobiono Saulowi posłanie na tarasie,
26 a on położył się spać. Gdy wschodziła zorza, Samuel obudził Saula na tarasie, mówiąc: Wstań, abym cię w drogę wyprawił. Saul więc wstał i wyszli z domu obaj, on i Samuel.
27 Gdy schodzili ku granicy miasta, Samuel odezwał się do Saula: Powiedz chłopcu, aby poszedł przed nami. A gdy ten poszedł, [powiedział]: Zatrzymaj się teraz, bym ci oznajmił słowo Boże.
Versículos relacionados com 1 Księga Samuela, 9:
Rozdział 9 z 1 Samuel opowiada historię o tym, jak Saul Syn of Wanted został wybrany przez Boga jako Pierwszego Króla Izraela. Saul jest opisywany jako atrakcyjny, ale niepewny młody człowiek, który poszukuje zagubionych osłów ojca. Podczas poszukiwań znajduje proroka Samuela, który mówi mu, że zostanie namaszczony jako przywódca Izraela. Oto pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w 1 Samuela 9:
Rodzaju 49:10: „Berło nie odejdzie od Judy, ani pręta dowodzenia swoich potomków, dopóki nie przychodzi, do kogo należy i którego narody będą posłuszni”. Ten werset jest proroctwem o linii Judy, która jest plemieniem, z którego Saul i jego ojciec chcieli zejść. Berło jest symbolem prawdziwej mocy, a ta przepowiednia jest postrzegana jako obietnica przybycia Mesjasza.
Powtórzonego Prawa 17:14-15: „Kiedy wchodzicie na ziemię, którą Pan daje, i posiada, i zamieszkać, a następnie powiem:„ Nakałę mi króla, jak wszystkie narody wokół mnie mają: ” , nie mają wątpliwości, że dasz wam króla, że Pan wybierze Pan wasz Bóg. " Werset ten ustanawia prawo, które będzie rządzić wyborem króla do Izraela, które zostanie stworzone przez samego Boga. Samuel wybiera Saul jako król zgodnie z tym prawem.
1 Samuel 8:6-7: „Ale to nie zadowoliło tego słowa Samuelowi, kiedy powiedzieli:„ Daj nam króla, który nas osądzał ”. Następnie Samuel modlił się do Pana. I Pan powiedział do Samuela:„ Posłuchaj, jak „usłyszysz, jak„ Słuchajcie Samuela ”. Głos ludzi we wszystkich, którzy ci mówią, bo cię nie odrzucili, ale dla mnie, że mogę nie panować nad nimi. ” Werset ten opowiada niechęć Samuela do nazywania króla do Izraela i tego, jak Bóg reaguje na tę niechęć, pozwalając ludziom wybrać króla, nawet jeśli to nie była wola Boga.
1 Samuel 10:1: „Potem Samuel wziął butelkę oliwy z oliwek i nalał go na głowę Saula i pocałował go i powiedział:„ Czy nie namaściłeś cię za księcia o jego dziedzictwie? ” Izrael. Namaszczenie olejem było świętym rytuałem symbolicznym wyborem Boga.
1 Samuel 15:23: „Dla buntu jest jak grzech wróżbiarstwa, a insubmisja jest jak bałwochwalstwo i kult bożków domowych. Ponieważ odrzuciłeś słowo Pana, odrzucił cię również jako króla”. W tym wersecie prorok Samuel konfrontuje się z Saula za to, że nie posłuszny Bożemu rozkazowi całkowicie zniszczenia Amalequites i całego bydła oraz oszczędzającego króla Agaga. Samuel porównuje nieposłuszeństwo Saula z bałwochwalstwem i wróżbiarstwem i ogłasza swoje odrzucenie jako króla Izraela. Werset podkreśla znaczenie posłuszeństwa dla Boga i Jego Słowa oraz konsekwencje nieposłuszeństwa.
Poglavlja: