1 W osiemnastym roku dwudziestego drugiego dnia pierwszego miesiąca, w pałacu Nabuchodonozora, króla Asyryjczyków, rozeszła się wiadomość, że zamierza on zemścić się na całej ziemi, tak jak to zapowiedział.
2 Zwołał więc wszystkich urzędników i wszystkich dostojników swoich i przedłożył im tajny swój plan, i zapowiedział ustami swoimi zupełną zagładę całej ziemi.
3 Także i oni uchwalili zgładzić każdego żyjącego kto by nie usłuchał mowy ust jego.
4 Gdy skończył swoją naradę Nabuchodonozor, król Asyryjczyków, wezwał Holofernesa, naczelnego dowódcę swoich sił zbrojnych, który zajmował po nim drugie miejsce, i rzekł do niego:
5 Tak mówi wielki król, pan całej ziemi: Oto ty odejdziesz sprzed oblicza mego i zabierzesz ze sobą mężów ufających w swoje siły, pieszych sto dwadzieścia tysięcy i mnóstwo koni z dwunastu tysiącami jeźdźców.
6 I wyruszysz przeciw wszystkim krajom leżącym na zachód, ponieważ nie posłuchały rozkazu ust moich.
7 I wydasz im polecenie, aby przygotowały ziemię i wodę, ponieważ w zapalczywości mojej chcę wyruszyć przeciwko nim i zakryję całą powierzchnię ziemi nogami moich sił zbrojnych, i oddam im ją na łup.
8 A ranni ich napełnią ich doły, a wszystkie potoki i rzeki wypełnią się zabitymi tak, że aż wyleją.
9 I popędzę ich jeńców aż na krańce ziemi.
10 Idź więc i podbij mi całą ziemię ich, a jeśli sami poddadzą się tobie, zostaw mi ich do dnia ich ukarania.
11 Tych zaś, którzy będą się sprzeciwiać, niech twoje oko bezwzględnie skaże na wymordowanie i złupienie na całym twoim obszarze.
12 Na moje życie i potęgę mojego królestwa, powiedziałem i uczynię to moją ręką,
13 a ty nie wykroczysz przeciw żadnemu poleceniu swego pana, ale wypełnisz dokładnie, jak ci rozkazałem, i nie odłożysz wykonania tego.
14 A Holofernes wychodząc od swego pana zwołał wszystkich książąt, wodzów i dowódców asyryjskich sił zbrojnych,
15 i odliczył dzielnych mężów na wyprawę wojenną, stosownie do polecenia pana swego: około stu dwudziestu tysięcy, a konnych łuczników dwanaście tysięcy.
16 I rozstawił ich w szyku bojowym, jak się ustawia wojsko.
17 Zabrał też wielbłądy, osły i muły w olbrzymiej liczbie, celem noszenia ciężarów, a owiec, wołów i kóz bez liczby, na utrzymanie ich wszystkich,
18 a nadto dla każdego człowieka mnóstwo żywności i bardzo wiele złota i srebra z pałacu królewskiego.
19 I wyruszył on sam i wszystkie jego siły zbrojne na wyprawę, wyprzedzając króla Nabuchodonozora, aby pokryć całą ziemię ku zachodowi rydwanami, konnicą i doborowymi piechurami.
20 A razem z nim wyruszył olbrzymi tłum jak szarańcza i jak piasek ziemi, i nie można było policzyć tego mnóstwa.
21 I opuścili Niniwę, idąc trzy dni w kierunku równiny Bektilet. Pod Bektilet rozbili obóz blisko góry, leżącej po lewej stronie Górnej Cylicji.
22 Potem Holofernes zabrał wszystkie swoje siły zbrojne, piechotę, konnicę i swoje rydwany i odszedł stamtąd w okolice górskie.
23 Rozgromił Fud i Lud i złupił wszystkich synów Rassisa i tych Izmaelitów, którzy mieszkali na skraju pustyni na południe od Cheleonu.
24 Przeprawił się przez Eufrat, przeszedł przez Mezopotamię, zburzył wszystkie obronne miasta nad potokiem Abronas i dotarł aż do morza.
25 Potem zdobył ziemię Cylicji, rozgromił wszystkich, którzy mu się przeciwstawili, i doszedł aż po południowe granice Jafetu, naprzeciwko Arabii.
26 Otoczył wszystkich Madianitów, spalił ich namioty i zagarnął ich stada owiec.
27 Z kolei zeszedł na równinę Damaszku podczas zbiorów pszenicy, spalił wszystkie ich pola, owce i bydło wydał na zniszczenie, miasta ich złupił, spustoszył ich ziemię, a wszystkich ich młodzieńców wyciął ostrzem miecza.
28 Strach i lęk przed nim padł na mieszkańców wybrzeża, którzy byli w Tyrze, Sydonie i na mieszkańców Sur, Okiny i na wszystkich mieszkańców Jamnii. I mieszkańcy Aszdodu, Aszkelonu i Gazy przelękli się bardzo.
Versículos relacionados com Księga Judyty, 2:
Judith Rozdział 2 kontynuuje narrację inwazji asyryjskiej i pokazuje, w jaki sposób generał Holofernes jest wybrany do prowadzenia kampanii przeciwko narodom zachodnim, w tym z Izraelem. Jest przedstawiany jako potężny i okrutny człowiek, który wierzy, że żaden Bóg nie może mu się sprzeciwić. Oto pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w Sędzimie 2:
Izajasza 10:7: „Ale nie tak myślał, ani nie tak sobie wyobrażało, ponieważ jego celem było zniszczenie i rozbicie niewielu narodów”. Ten werset mówi o arogancji króla Asyrii i o tym, jak zamierzał zniszczyć wiele narodów, w tym Izrael.
Izajasza 10:13-14: „Mówi, że z siłą mojej ręki zrobiłem i z mądrością, ponieważ jestem rozważny; i usunąłem granice narodów, i ukradłem rzeczy, które zostały zdeponowane i jako A jako A Odważna rzeź dla tych, którzy na nich siedzieli. I znalazłem rękę bogactwa ludów jak gniazdo; a gdy opuszczone jaja są gromadzone, więc zebrałem mnie na całą ziemię; i nie było nikogo, kto poruszył skrzydło lub usta lub PIAS. ” Ten werset opisuje, w jaki sposób król Asyrii chwali się własną siłą i mądrością, kradnąc bogactwa narodów i unicestwiając tych, którzy mu się sprzeciwiali.
Praca 12:13: „Z Bogiem jest mądrość i siła; Ten werset mówi o tym, jak prawdziwa mądrość i siła należą do Boga, a nie aroganckich ludzi jak król Asyrii.
Izajasza 14:12-15: „Jak upadliście z nieba, o porannej gwiazda, córka Alvy! Jak cię wycięto przez Ziemi, ty, który osłabiłby narody! I powiedziałeś w swoim sercu: Wspinę się do nieba , Powyżej gwiazd od Boga wywyższę mój tron, a na wzgórzu zboru usiądę po bokach północy. Wspinę się na wysokości chmur i będę podobny do najwyższych. ” Ten werset mówi o upadku Lucyfer, który jest również znany jako Szatan, który był arogancki i próbował wznieść się ponad Boga.
Przysłów 16:18: „Znakomita poprzedza ruina, a wyżywienie Ducha poprzedza upadek”. Ten werset mówi o tym, jak duma i arogancja zawsze prowadzą do upadku i ruiny. Jest to szczególnie prawdziwe dla króla Asyrii w Judith 2, który jest tak arogancki, że wierzy, że żaden Bóg nie może mu się sprzeciwić.
Poglavlja: