Księga Psalmów, 130

5. W Panu pokładam nadzieję, nadzieję żywi moja dusza: oczekuję na Twe słowo.

Stihovi vezani uz Księga Psalmów, 130:

Psalm 130 to psalm lamentacji, który mówi o Psalmisty do Boga w trakcie jego udręki i potrzeby przebaczenia. Uznaje, że Bóg jest miłosierny i błaga o swoją łaskę i odkupienie. Poniżej znajduje się pięć wersetów Biblii, które odnoszą się do tematów tego psalmu:

Psalm 51:1-2: „Jest na mnie miłosierdzie, o Boże, zgodnie z waszą życzliwością; moje przestępstwa usuwają, zgodnie z mnóstwem waszych miłosierni. Całkowicie mnie myje z mojej niegodziwości i czyści mnie z mojego grzechu”. Ten werset jest prośbą o przebaczenie i oczyszczenie podobne do tematu Psalm 130.

Izajasza 43:25: „Ja sam, jestem tym, co usuwam wasze przestępstwa ze względu na mnie i wasze grzechy, których nie pamiętam”. Ten werset pokazuje miłosierdzie Boga w wybaczaniu grzechów i zapominaniu o nich, dając nadzieję psalmistowi w Psalmie 130.

Psalm 103:8-9: „Pan jest miłosierny i współczujący, cierpliwy i pełen życzliwości. Nie traktuje nas zgodnie z naszymi grzechami, ani nie wracamy do naszych niegodziwości”. Werset ten podkreśla miłosierdzie i współczucie Boże, które jest ważne dla psalmisty w Psalmie 130.

Jeremiasz 33:8: „Oczyszczę ich z całej niegodziwości, z jaką zgrzeszyli przeciwko mnie; wybaczę wszystkie ich niegodziwości, z którymi zgrzeszyli i przekroczyli mi”. Ten werset mówi o przebaczeniu, które Bóg udziela swego ludu, który jest istotny dla Psalmistka w Psalmie 130.

Efezjan 1:7: „W Nim mamy odkupienie jego krwi, odpuszczenie przestępstw, zgodnie z bogactwem Jego łaski”. Werset ten mówi o przebaczeniu, które Jezus przyniósł ludzkości przez swoją ofiarę na krzyżu, coś, co Psalmista w Psalmie 130 może mieć nadzieję.