Księga Psalmów, 140

2. Wybaw mię, Panie, od człowieka złego, strzeż mnie od gwałtownika:

Stihovi vezani uz Księga Psalmów, 140:

Psalm 140 to psalm lamentacji i błagania Bogu, aby pozbyć się psalmisty tych, którzy spiskują przeciwko niemu. Główne tematy obejmują niegodziwość niegodziwców i ochrona Boga nad prawymi.

Przysłów 6:12: „niegodziwy i fałszywy człowiek idzie krzywymi ustami”, ten werset mówi o niegodziwej i ich wprowadzającej w błąd naturze, co jest podobne do tego, co Psalmist opisuje w stosunku do swoich wrogów w Psalmie 140.

Psalm 34:17: „Sprawiedliwy wołać, a Pan słyszy i dostarcza ich z całej udręki”. Psalm Psalmu 140 wzywa Boga, aby udzielił go od swoich wrogów i chronił go. Ten werset opowiada o obietnicy Boga, że ​​usłyszą i pozbywa się sprawiedliwych jego dolegliwości.

Psalm 121:7: „Pan powstrzyma cię od wszelkiego zła; on zachowa twoje życie”. Ten werset mówi o ochronie Boga o życiu sprawiedliwych i jest podobny do petycji psalmisty w Psalmie 140, że Bóg może chronić go przed swoimi wrogami.

Przysłów 24:17: „Nie jest szczęśliwe, gdy twój wróg upadnie, ani raduje się twoje serce, gdy potyka się”. Ten werset mówi o znaczeniu nie radości ze złem innych, nawet jeśli są wrogami. Ważna lekcja jest pamiętana, gdy staje czoła wrogom, takim jak Psalm Psalmu 140.

2 Tymoteusza 4:18: „Pan uwolni mnie od każdego złego dzieła i zabierze mnie zbawionego do Jego Niebiańskiego Królestwa. Bądźcie chwałą na zawsze i zawsze! Ten werset opowiada o zaufaniu apostoła Pawła do ochrony Boga przed wszelkimi złą dziełami i jego wiarą w niebiańskie królestwo Boże. Jest to stwierdzenie podobne do zaufania psalmisty do Psalmu 140 w ochronie Boga.