Księga Psalmów, 143

4. A we mnie duch mój omdlewa, serce we mnie zamiera.

Stihovi vezani uz Księga Psalmów, 143:

Psalm 143 jest okrzykiem udręki i prośbą o pomoc do Pana w trakcie trudnej sytuacji. Psalmista wyraża swoją pewność siebie w Bogu jako jedyną nadzieję i modlą się o Jego orientację i wyzwolenie. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w tym psalmie:

Psalm 18:2: „Pan jest moją skałą, moją fortecą i moim wyzwoleniem; mój Bóg jest moją skałą, w której schronię. On jest moją tarczą i mocą, która mnie ratuje, moja wieża”. Ten werset podkreśla zaufanie psalmisty do Boga jako jego skały i fortecy, jako kogoś, kto daje mu ochronę i zbawienie.

Psalm 142:5: „Do ciebie, Panie, płaczę, mówiąc: jesteś moim schronieniem; jesteś wszystkim, co mam w krainie żywych”. Psalmista uznaje, że Bóg jest Jego schronieniem i jedyną nadzieją pośród przeciwności.

Psalm 139:23-24: „Szukaj mnie, Boże i poznaj moje serce; udowodnij mnie i poznaj moje obawy. Zobacz, czy w moim postępowaniu coś cię obraża, i skieruj mnie na wieczną ścieżkę”. Ten werset podkreśla pragnienie psalmisty do boskiej orientacji i oczyszczania się z wszelkich myśli lub postaw, które mogą obrażać Boga.

Psalm 34:18: „Pan jest blisko tych, którzy mają złamane serce i ratuje tych z wstrząśniętym duchem”. Ten werset przynosi komfort Psalmisty, pamiętając, że Bóg jest blisko tych, którzy cierpili i czuje się bezradni.

Psalm 25:4-5: „Pokaż mi, Panie, wasze drogi, naucz mnie swoje ścieżki; poprowadź mnie swoją prawdą i nauczcie, bo jesteś Bogiem, moim Zbawicielem, a moja nadzieja jest w wam przez cały czas”. Psalmista wzywa do orientacji Boga w swoim życiu, uznając, że tylko on jest w stanie poprowadzić go na ścieżkę prawdy i być jego stałą nadzieją.