Księga Psalmów, 39

8. A teraz w czym mam pokładać nadzieję, o Panie? W Tobie jest moja nadzieja.

Stihovi vezani uz Księga Psalmów, 39:

Psalm 39 jest psalmem lamentacji, w którym psalmista wyraża swoją udrękę w obliczu zwięzłości życia i nieuchronności śmierci. Wzywa Boga o pomoc i wskazówki, uznając, że jego życie jest kruche i ulotne. Poniżej znajduje się pięć wersetów biblijnych związanych z tematami omówionymi w tym psalmie:

Praca 14:5 - „Ponieważ twoje dni są zdeterminowane, wraz z tobą jest liczba miesięcy; i ustaliłeś granice, abyś nie przeszedł poza nimi”. Ten werset mówi o zwięzłości życia i o tym, jak Bogu są opowiadane i ograniczone.

Psalm 90:12 - „Naucz nas opowiadać nasze dni w taki sposób, abyśmy dotarli do mądrych serc”. Ten werset podkreśla znaczenie uznania zwięzłości życia i mądrego życia, gdy masz czas.

Hebrajczyków 9:27 - „I tak jak ludzie mają rozkaz śmierci raz, po tym, sądu”. Ten werset mówi o nieuchronności śmierci i osądu.

Psalm 119:25 - „Moja dusza jest przywiązana do pyłu; przyspiesza mnie zgodnie z twoim słowem”. Ten werset odzwierciedla to samo wrażenia, co psalmista, że ​​życie jest kruche i ulotne i płacze do Boga o życie i wskazówki.

Jan 11:25-26-„Jezus powiedział do niego: Jestem zmartwychwstaniem i życiem. Ten, kto we mnie wierzy, nawet jeśli umiera, będzie żył; a wszyscy, którzy żyją i wierzą we mnie, nie umrze, na zawsze. Czy ty Uwierz w to?" Ten werset wskazuje na nadzieję zmartwychwstania i życia wiecznego przez Jezusa Chrystusa.