Księga Psalmów, 42

12. Czemu jesteś zgnębiona, moja duszo, i czemu jęczysz we mnie? Ufaj Bogu, bo jeszcze Go będę wysławiać: Zbawienie mego oblicza i mojego Boga.

Stihovi vezani uz Księga Psalmów, 42:

Psalm 42 jest psalmem lamentacji, który wyraża smutek i tęsknotę za psalmistą przez obecność Boga. Tęskni za Bogiem jako spragniona osoba, tęskni za wodą. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami opisanymi w Psalmie 42:

Psalm 63:1: „O Boże, jesteście moim Bogiem; szukam was intensywnie. Moja dusza jest dla ciebie spragniona! Wszystkie moje długie dla ciebie, w suchym, wyczerpanym i bez wody”. Ten werset odzwierciedla to samo intensywne poszukiwanie Boga wyrażonego przez psalmistę w Psalmie 42.

Psalm 63:6: „Pamiętam cię, gdy idę spać; medytuję o tobie podczas nocnych czuwania”. Ten werset sugeruje, że poszukiwanie Boga jest stałe, nawet podczas snu i nocy.

Psalm 84:2: „Jak przyjemne jest miejsce waszego mieszkania, Lord of Hosts!” Werset ten wyraża tęsknotę psalmisty przez obecność Boga, a także w Psalmie 42.

Psalm 119:82: „Moje oczy są zmęczone czekanie na twoją obietnicę, a ja pytam:„ Kiedy mnie pociesz? ”„ Ten werset pokazuje niecierpliwość psalmisty, czekając na pocieszenie Boga, co jest również Wyrażone w Psalmie 42.

Izajasza 55:6: „Poszukaj Pana, gdy możesz go znaleźć; płacz za Niego, gdy jest blisko”. Werset ten jest wezwaniem do poszukiwania Boga, który dotyczy tęsknoty psalmisty w Psalmie 42.