Księga Psalmów, 47

4. On nam poddaje narody i ludy rzuca pod nasze stopy.

Stihovi vezani uz Księga Psalmów, 47:

Psalm 47 to pieśń uwielbienia i wywyższenia Bogu jako suwerennego króla nad wszystkimi narodami. Obejmowane tematy obejmują wielkość Boga, zwycięstwo nad wrogami, wywyższenie Boga jako króla oraz zaproszenie do narodów do czczenia.

Izajasza 52:7: „Jak piękne są stopy na górach, o których ogłasza dobrą wiadomość, która sprawia, że ​​pokój słyszą, co ogłasza dobro, co sprawia, że ​​zbawienie usłyszało, o tym, co mówi Syjon: twój Bóg króluje!” Ten werset podkreśla piękno tych, którzy głoszą dobrą nowinę o zbawieniu i ogłaszają, że Bóg jest królem.

Objawienie 19:6: „I usłyszałem, jak głos wielkiego tłumu i jak głos wielu wód i jak głos wielkich piasków, który powiedział: Hallelujah!” Ten werset mówi o ostatnim triumfie Boga jako suwerennego króla i jego wiecznej panowania nad wszystkimi rzeczami.

Psalm 93:1: „Pan króluje, wyłożył majestat; Pan podszedł do siebie i przepasał mocą; świat jest również stanowczy i nie może się wahać”. Ten werset podkreśla majestat i moc Boga jako króla, który mocno rządzi światem.

Psalm 86:9: „Wszystkie narody, które zrobiłeś, przyjdą i czczą przed twoją twarzą, Panie i uwielbiają twoje imię”. Ten werset mówi o kulcie narodów przed Bogiem jako król, uznając ich wielkość i suwerenność.

Izajasza 66:23: „I zdarzy się, że od jednego nowiu do drugiej, a od jednej soboty do drugiej, całe ciało przyjdzie przede mną, mówi Pan”. Ten werset opisuje kult wszystkich narodów przed Bogiem, w czasach, gdy wasza suwerenność zostanie rozpoznana przez wszystkich.