Księga Psalmów, 7

4. Boże mój, Panie, jeżeli ja to popełniłem, jeśli nieprawość plami moje ręce,

Stihovi vezani uz Księga Psalmów, 7:

Psalm 7 jest modlitwą Dawida, w której płacze do Boga, aby uwolnić go od swoich wrogów. Wyraża swoje zaufanie do prawości Boga i prosi go, aby ocenił Jego sprawę. Następujące wersety są powiązane z tematami omówionymi w tym psalmie:

Psalm 3:4 - „Z moim głosem płaczę do Pana, a on ze Świętego Góry odpowiada mi”. Tak jak Dawid płacze do Boga w Jego dolegliwości, psalmista tutaj wyraża swoją pewność siebie w reakcję Boga na Jego płacz.

Psalm 17:6 - „Niezawam cię, Boże, odpowiedzcie mi; dołącz do mnie swoje uszy i słyszysz moje mowę”. Dawid prosi Boga, aby usłyszał Jego sprawę w trakcie prześladowań, a tutaj psalmista robi to samo.

Psalm 28:1 - „Do ciebie, Panie, płaczę; jesteś moim skałą; nie idź do ciebie; nie zdejmij, milczcie o mnie, że jestem podobny do tych, którzy schodzą do grobu”. Podobnie jak Dawid ufa Bogu jako Swoim skałą i zbawieniem, psalmista płacze do Boga, aby nie zamykał się na jego dolegliwość.

Psalm 35:23 - „Obudź się i obudź się z moją obroną, do mojej sprawy, mojego Boga i mojego Pana!” Dawid prosi Boga, aby obudził się, aby oceniał swoją sprawę i obronił Jego sprawiedliwości, a tutaj psalmista robi to samo.

Psalm 55:16-17- „Co do mnie, wzywam Boga, a Pan mnie zbawi. Po południu, a rano, a w południe będę się modlić; i będę płakać, a on usłyszę mój głos." Dawid krzyczy przez cały czas Boga, a tutaj psalmista wyraża swój zamiar zrobienia tego samego, aby być słyszanym przez Boga w Jego sprawie.