2 Księga Kronik, 11

20. Po niej pojął Maakę, córkę Absaloma. Urodziła mu ona Abiasza i Attaja, Zizę i Szelomita.

Versi relativi a 2 Księga Kronik, 11:

2 Kroniki 11 opisuje podział Królestwa Izraela po śmierci króla Salomona, a dziesięć plemion północnych buntuje się przeciwko Roboamowi, synowi Salomona, które rządziły dwoma plemionami południowymi. Rozdział mówi także o fortach zbudowanych przez Robano w Judacie do przygotowania się do wojny.

1 Królowie 12:16: „Zobacz, więc cały Izrael, że król go nie słyszał, ludzie odpowiedzieli na króla, mówiąc: jaką część mamy z Dawidem? Izrael! Teraz spójrz na swój dom, o David. I Izrael poszedł na twoje namioty. ” Ten werset mówi o buncie dziesięciu plemion północnych, które oddzieliły się od królestwa Judy.

2 Kroniki 12:1: „I zdarzyło się to, że ostatecznie królewskie skonsolidowanie królestwa i wzmocnienie, opuściło prawo Pana i całego Izraela z Nim”. Ten werset pokazuje, że Roban, po wzmocnieniu swojego królestwa, porzucił prawo Boże i poprowadził z nim lud.

Powtórzonego Prawa 20:1: „Kiedy wychodzisz do bitwy z wrogami, a zobaczysz konie, samochody, a ludzie są liczniejsi niż ty, nie będziecie ich bać; za Pana, twojego Boga, który wyciągnął cię Ziemia Egiptu jest z tobą. " Ten werset mówi o znaczeniu zaufania do Boga w czasach wojny, co było problemem dla Robano w budowaniu fortyfikacji.

Przysłów 18:10: „Silna wieża jest imieniem Pana; sprawiedliwi uciekają do niego i będą w wysokim schronieniu”. Werset ten wzmacnia temat budowy fortyfikacji, ale przypomina, że ​​prawdziwe bezpieczeństwo i ochrona pochodzi od imienia Pana.

Jeremiasz 17:5: „Tak mówi Pan, człowiek, który ufa człowiekowi i czyni ciało Sioną ręką i oddziela swoje serce Pana”. Ten werset przypomina, że ​​pomimo fortyfikacji i przygotowań do wojny, zaufanie do Boga jest prawdziwym kluczem do zwycięstwa i ochrony.