Ewangelia Jana, 4

14. Kto zaś będzie pił wodę, którą Ja mu dam, nie będzie pragnął na wieki, lecz woda, którą Ja mu dam, stanie się w nim źródłem wody wytryskającej ku życiu wiecznemu.

Versi relativi a Ewangelia Jana, 4:

Rozdział 4 Ewangelii Jana zgłasza spotkanie Jezusa z Samarytaniną obok studni Jakuba. Podczas rozmowy Jezus ujawnia, że ​​jest oczekiwanym Mesjaszem, a kobieta podzieli się wiadomościami ze swoimi rodakami. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w tym rozdziale:

1 Koryntian 3:6: „Sadziłem, Apollo podlewał się, ale to Bóg dał wzrost”. Werset ten odnosi się do metafory żniw używa Jezusa podczas rozmowy z Samarytaniną, pokazując, że zasadzone ziarno kiełkowane będzie do życia wiecznego.

Jana 6:35: „Jestem chlebem życia, ten, kto do mnie przychodzi, nie będzie głodny, a ten, kto we mnie wierzy, nigdy nie będzie spragniony”. W tym wersecie Jezus używa metaforycznego języka, aby wyjaśnić, że jest on źródłem żywej wody, które gasi duchowe pragnienie kobiety Samarytanin.

Psalm 36:9: „Bo źródło życia jest w tobie; dzięki Twojemu światłu widzimy światło”. Psalm ten odnosi się do objawienia Jezusa do Samarytanskiej kobiety jako źródła żywej wody i światła, które prowadzi do zbawienia.

Jana 7:38: „Kto we mnie wierzy, jak mówi Pismo Święte, rzeki żywej wody wybiegają z jego łona”. Werset ten odnosi się do metafory żywej wody używanej przez Jezusa podczas rozmowy z Samarytaniną i pokazuje, jak wiara w Jezusa może przepełnić błogosławieństwom dla innych.

1 Jana 4:16: „I wiemy i wierzymy w miłość, że Bóg ma dla nas. Bóg jest miłością, a ten, kto pozostaje w miłości, pozostaje w Bogu, a Bogu w Niego”. Werset ten odnosi się do przesłania miłości, które Jezus dzieli się z Samarytaniną i pokazuje, w jaki sposób wiara w Boga może przekształcić życie ludzi.