1 Wolno ci mówić w swojej obronie - powiedział Agryppa do Pawła. Wtedy Paweł wyciągnąwszy rękę rozpoczął mowę obronną:
2 Uważam to za szczęście, że mogę dzisiaj bronić się przeciwko wszystkim zarzutom, jakie stawiają mi Żydzi, przed tobą, królu Agryppo,
3 który najlepiej znasz wszystkie zwyczaje i spory Żydów. Dlatego proszę, wysłuchaj mnie cierpliwie.
4 Wszyscy Żydzi znają moje życie. Od początku upływało ono wśród mego narodu w Jerozolimie.
5 Wiedzą o mnie od dawna - gdybyż chcieli zaświadczyć! - że żyłem według /zasad/ najsurowszego stronnictwa naszej religii jako faryzeusz.
6 A teraz stoję przed sądem, gdyż spodziewam się obietnicy, danej przez Boga ojcom naszym,
7 której spełnienia ma nadzieję doczekać się dwanaście naszych pokoleń, służących Bogu wytrwale we dnie i w nocy. Z powodu tej nadziei, królu, oskarżyli mnie Żydzi.
8 Dlaczego uważacie za nieprawdopodobne, że Bóg wskrzesza umarłych?
9 Przecież mnie samemu zdawało się, że powinienem gwałtownie występować przeciw imieniu Jezusa Nazarejczyka.
10 Uczyniłem to też w Jerozolimie i wziąwszy upoważnienie od arcykapłanów, wtrąciłem do więzienia wielu świętych, głosowałem przeciwko nim, gdy ich skazywano na śmierć,
11 i często przymuszałem ich karami do bluźnierstwa we wszystkich synagogach. Prześladowałem ich bez miary i ścigałem nawet po innych miastach.
12 Tak jechałem do Damaszku z upoważnienia i z polecenia najwyższych kapłanów.
13 W południe podczas drogi ujrzałem, o królu, światło z nieba, jaśniejsze od słońca, które ogarnęło mnie i moich towarzyszy podróży.
14 Kiedyśmy wszyscy upadli na ziemię, usłyszałem głos, który mówił do mnie po hebrajsku: Szawle, Szawle, dlaczego Mnie prześladujesz? Trudno ci wierzgać przeciwko ościeniowi.
15 Kto jesteś, Panie? - zapytałem. A Pan odpowiedział: Ja jestem Jezus, którego ty prześladujesz.
16 Ale podnieś się i stań na nogi, bo ukazałem się tobie po to, aby ustanowić cię sługą i świadkiem tego, co zobaczyłeś, i tego, co ci objawię.
17 Obronię cię przed ludem i przed poganami, do których cię posyłam,
18 abyś otworzył im oczy i odwrócił od ciemności do światła, od władzy szatana do Boga. Aby przez wiarę we Mnie otrzymali odpuszczenie grzechów i dziedzictwo ze świętymi.
19 Temu widzeniu z nieba nie mogłem się sprzeciwić, królu Agryppo.
20 Lecz nawoływałem najprzód mieszkanców Damaszku i Jerozolimy, a potem całej ziemi judzkiej, i pogan, aby pokutowali i nawrócili się do Boga, i pełnili uczynki godne pokuty.
21 Z tego powodu pochwycili mnie Żydzi w świątyni i usiłowali zabić.
22 Ale z pomocą Bożą żyję do dzisiaj i daję świadectwo małym i wielkim, nie głosząc nic ponad to, co przepowiedzieli Prorocy i Mojżesz
23 że Mesjasz ma cierpieć, że pierwszy zmartwychwstanie, że głosić będzie światło zarówno ludowi, jak i poganom.
24 Tracisz rozum, Pawle - zawołał głośno Festus, gdy on tak się bronił - wielka nauka doprowadza cię do utraty rozsądku.
25 Nie tracę rozumu, dostojny Festusie - odpowiedział Paweł - lecz słowa, które mówię, są prawdziwe i przemyślane.
26 Zna te sprawy król, do którego śmiało mówię. Jestem przekonany, że nic z nich nie jest mu obce. Nie działo się to bowiem w jakimś zapadłym kącie.
27 Czy wierzysz, królu Agryppo, Prorokom? wiem, że wierzysz.
28 Na to Agryppa do Pawła: Niewiele brakuje, a przekonałbyś mnie i zrobił ze mnie chrześcijanina.
29 A Paweł: Dałby Bóg, aby prędzej lub później nie tylko ty, ale też wszyscy, którzy mnie dzisiaj słuchają, stali się takimi, jakim ja jestem, z wyjątkiem tych więzów.
30 Na to wstał król i namiestnik, i Berenike, i ci, którzy z nimi wzięli udział w posiedzeniu.
31 Kiedy odeszli, mówili jedni do drugich: Ten człowiek nie czyni nic podpadającego pod karę śmierci lub więzienia.
32 A Agryppa powiedział do Festusa: Możnaby zwolnić tego człowieka, gdyby się nie odwołał do Cezara.
Versículos relacionados com Dzieje Apostolskie, 26:
Akty Apostołów 26 donosi o przemówieniu Pawła przed królem Agrippa, w którym broni jego głoszenia Ewangelii i nawrócenia do chrześcijaństwa. Paweł mówi o tym, jak wcześniej ścigał chrześcijan, ale teraz wierzy, że Jezus jest Mesjaszem i należy go śledzić. Wspomina także o zmartwychwstaniu umarłych i znaczeniu głoszenia przesłania zbawienia wszystkim. Na podstawie tych tematów pięć powiązanych wierszy to:
Rzymian 10:9: „Jeśli w twoich ustach wyznaje Jezusa za Pana, a w twoim sercu wierzysz, że Bóg zmartwychwstał go z martwych, zostaniesz zbawiony”. Ten werset mówi o znaczeniu spowiedzi Jezusa jako Pana i wiary w Jego zmartwychwstanie o zbawienie. Jest to zgodne z przemówieniem Pawła w Dziejach 26, w której głosi o zmartwychwstaniu i znaczeniu podążania za Jezusem.
1 Koryntian 15:14: „A jeśli Chrystus nie wstał, nasze głoszenie jest próżne, a twoja wiara jest również próżna”. W tym wersecie Paweł podkreśla znaczenie zmartwychwstania Chrystusa dla wiary chrześcijańskiej. W swoim przemówieniu w Dziejach 26 Paweł wspomina o zmartwychwstaniu jako jeden z powodów, dla których wierzy w Jezusa.
2 Tymoteusza 4:2: „głosza słowo, wzywa w czasie i poza czasem, napominaj, odbudowuje, zachęca, z długim czasem i nauczaniem”. Paweł zachęca Tymoteusza do głoszenia tego słowa. Jest to zgodne z przemówieniem Pawła w Dziejach Działania 26, w którym mówi o tym, jak zawsze głosił przesłanie zbawienia wszystkim.
1 Tesaloniczan 5:5-6: „Albowiem wszyscy jesteście synami światła i dziećmi dnia; nie jesteśmy w nocy ani ciemności. Nie śpimy, bo jak inni, ale obserwujemy i jesteśmy trzeźwi”. W tym wersecie Paweł mówi o znaczeniu pozostania czujnym i trzeźwym jak dzieci światła. Jest to związane z przemówieniem Pawła w Dziejach 26, w której mówi o tym, jak został przekształcony przez światło Jezusa.
Filipian 3:8-9: „W rzeczywistości mam też stratę wszystko, dla doskonałości wiedzy Chrystusa Jezusa, mojego Pana; przez co mam utratę tych wszystkich rzeczy, i uważam je za żużla , abyś mógł wygrać Chrystusa i znaleźć w Nim. ” Paweł mówi o tym, jak uważa wszystko za stratę w porównaniu z wiedzą Chrystusa. Jest to związane z przemówieniem Pawła w Dziejach 26, w której mówi o tym, jak zmieniło się jego życie, gdy poznał Jezusa.
Kapitel: