pronađen 1199 Rezultati za: promissa terra iudices

  • non secundum testamentum quod feci patribus eorum in die qua adprehendi manum illorum ut educerem illos de terra Ægypti quoniam ipsi non permanserunt in testamento meo et ego neglexi eos dicit Dominus (Epistula ad Hebraeos 8, 9)

  • fide moratus est in terra repromissionis tamquam in aliena in casulis habitando cum Isaac et Jacob coheredibus repromissionis ejusdem (Epistula ad Hebraeos 11, 9)

  • et rursum oravit et cælum dedit pluviam et terra dedit fructum suum (Epistula Iacobi 5, 18)

  • per quæ maxima et pretiosa nobis promissa donavit ut per hæc efficiamini divinæ consortes naturæ fugientes ejus quæ in mundo est concupiscentiæ corruptionem (Epistula II Petri 1, 4)

  • latet enim eos hoc volentes quod cæli erant prius et terra de aqua et per aquam consistens Dei verbo (Epistula II Petri 3, 5)

  • cæli autem qui nunc sunt et terra eodem verbo repositi sunt igni servati in diem judicii et perditionis impiorum hominum (Epistula II Petri 3, 7)

  • novos vero cælos et novam terram et promissa ipsius expectamus in quibus justitia habitat (Epistula II Petri 3, 13)

  • commonere autem vos volo scientes semel omnia quoniam Jesus populum de terra Ægypti salvans secundo eos qui non crediderunt perdidit (Epistula Iudae 1, 5)

  • quoniam servasti verbum patientiæ meæ et ego te servabo ab hora temptationis quæ ventura est in orbem universum temptare habitantes in terra (Apocalypsis Ioannis 3, 10)

  • et nemo poterat in cælo neque in terra neque subtus terram aperire librum neque respicere illum (Apocalypsis Ioannis 5, 3)

  • et exivit alius equus rufus et qui sedebat super illum datum est ei ut sumeret pacem de terra et ut invicem se interficiant et datus est illi gladius magnus (Apocalypsis Ioannis 6, 4)

  • et clamabant voce magna dicentes usquequo Domine sanctus et verus non judicas et vindicas sanguinem nostrum de his qui habitant in terra (Apocalypsis Ioannis 6, 10)


“Dirás tu o mais belo dos credos quando houver noite em redor de ti, na hora do sacrifício, na dor, no supremo esforço duma vontade inquebrantável para o bem. Este credo é como um relâmpago que rasga a escuridão de teu espírito e no seu brilho te eleva a Deus”. São Padre Pio de Pietrelcina