Löydetty 145 Tulokset: iustitia
in sanctitate et iustitia coram ipso omnibus diebus nostris. (Evangelium secundum Lucam 1, 75)
Et cum venerit ille, arguet mundum de peccato et de iustitia et de iudicio: (Evangelium secundum Ioannem 16, 8)
de iustitia vero, quia ad Patrem vado, et iam non videtis me; (Evangelium secundum Ioannem 16, 10)
eo quod statuit diem, in qua iudicaturus est orbem in iustitia in viro, quem constituit, fidem praebens omnibus suscitans eum a mortuis”. (Actus Apostolorum 17, 31)
Disputante autem illo de iustitia et continentia et de iudicio futuro, timefactus Felix respondit: “Quod nunc attinet, vade; tempore autem opportuno accersiam te”, (Actus Apostolorum 24, 25)
Iustitia enim Dei in eo revelatur ex fide in fidem, sicut scriptum est: “Iustus autem ex fide vivet”. (Epistula ad Romanos 1, 17)
Nunc autem sine lege iustitia Dei manifestata est, testificata a Lege et Prophetis, (Epistula ad Romanos 3, 21)
iustitia autem Dei per fidem Iesu Christi, in omnes, qui credunt. Non enim est distinctio: (Epistula ad Romanos 3, 22)
et signum accepit circumcisionis, signaculum iustitiae fidei, quae fuit in praeputio, ut esset pater omnium credentium per praeputium, ut reputetur illis iustitia, (Epistula ad Romanos 4, 11)
ut iustitia legis impleretur in nobis, qui non secundum carnem ambulamus sed secundum Spiritum. (Epistula ad Romanos 8, 4)
Moyses enim scribit de iustitia, quae ex lege est: “Qui fecerit homo, vivet in eis”. (Epistula ad Romanos 10, 5)
Quae autem ex fide est iustitia, sic dicit: “Ne dixeris in corde tuo: Quis ascendet in caelum?”, id est Christum deducere; (Epistula ad Romanos 10, 6)