Versos relacionados con Księga Psalmów, 2:
Psalm 2 to mesjański psalm, który mówi o panowaniu Mesjasza o wszystkich narodach i odrzuceniu władców ziemi. Wersety wybrane poniżej podkreślają autorytet i moc Mesjasza, ich związek z Bogiem i reakcję narodów na ich suwerenność.
Izajasza 9:6-7: „Bo chłopiec urodził się dla nas, syn nam dał; a rząd jest na jego ramionach; a jego imię będzie wspaniałym doradcą, silnym Bogiem, Ojcem Wieczności, Książę Książę Pokój. Z tej księstwa i pokoju nie będzie końca, na tronie Dawida i w Jego królestwie, do uruchomienia i wzmocnienia go osądem oraz prawością, odtąd i na zawsze; zapał Pana gospodarzy to zrobi . "
Psalm 110:1-2: „Pan powiedział do mojego Pana, po prawej stronie, dopóki nie postawicie wrogów przez escabelo swoich stóp. Pan wyśle berło waszej fortecy z Syjonu, mówiąc: dominuje w środku twoich wrogów. "
Daniel 7:14: „I dano mu panowanie, honor i królestwo, że wszystkie narody, narody i języki służyłyby mu; Jego dominacja jest wieczną zasadą, która nie przejdzie, jego królestwo i jego królestwo i jego królestwo takie, które nie zostaną zniszczone ”.
Objawienie 19:11-16: „I widziałem otwarte niebo, a oto biały koń; a to, co siedziało na Nim, nazywa się wiernym i prawdziwym; i sędziowie i walka z prawością. A jego oczy były płomieniem ognia ; A na jego głowie było wiele diademów; i miał pisemne imię, którego nikt nie znał oprócz siebie. I był ubrany w zakrwawioną odzież; i imię, którym nazywa się, jest słowem Bożym. I podążyli za nim. Armie na niebie w białych koniach i ubrane w drobny, biały i czysty lnian. I z jego ust przyszedł ostry miecz, aby zranić narody; i on gorzech je żelazną prętą; a on sam jest tym, co wina wina furii i gniewu Wszechmogącego Boga. I w płaszczu i w swoim udzie napisał to imię: król królów i Lord of Lords. ”
Dzieje 4:25-26- „Przez usta Dawida, waszego sługę, powiedziałeś, dlaczego poganie bratów, a ludy myślą o próżnych rzeczach? Królowie Ziemi wzrosły, a książęta zgromadzili się przeciwko jednemu, przeciwko Panu i przeciwko waszym namaszczeniu ”. Ten fragment Acts cytuje Psalm 2 i podkreśla ideę, że królowie i władcy Ziemi sprzeciwiają się Bogu i ich namaszczemu. Pokazuje, że ta opozycja jest obecną rzeczywistością zarówno w Starym, jak i Nowym Testamencie.