Księga Psalmów, 139

9. Gdybym przybrał skrzydła jutrzenki, zamieszkał na krańcu morza:

Versi relativi a Księga Psalmów, 139:

Psalm 139 jest poetycką medytacją na temat wszechobecności i wszechwiedzy Boga, który głęboko zna człowieka od urodzenia do jego śmierci. Głównymi tematami są intymna relacja między Bogiem a człowiekiem, Jego twórcza wszechmoc i jego opieka opatrznościowa. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tymi tematami:

Rodzaju 1:27: „Bóg stworzył człowieka na swój obraz, na obraz Boga go stworzył; stworzyli je mężczyzna i kobieta”. Werset ten mówi o stworzeniu człowieka na obraz Boga, temat wspomniany w Psalmie 139 w wersetach, które twierdzą, że w naszej matce powstali nas boska ręka.

Przysłów 15:3: „Oczy Pana są wszędzie, ostrożnie obserwując niegodziwych i dobro”. Werset ten podkreśla wszechobecność i wszechwiedza Boga, tematy, które są kluczowe dla Psalmu 139 w wersetach, które mówią o boskiej obecności wszędzie i zdolności Boga do poznania naszych najbardziej intymnych myśli.

Jeremiasz 1:5: „Zanim utworzyłem cię w matczynym łonie, poznałem cię i zanim opuściłeś matkę, poświęciłem cię i utworzyłem proroka narodom”. Werset ten mówi o boskim wyborze matczynego łona, temat, który podchodzi się do Psalmu 139 w wersetach, które mówią o boskim predestynacji i Bożym dążeniu do swoich sług.

Mateusza 10:29-31: „Czy nie sprzedawane dwa wróble nie są sprzedawane przez grosz? Jednak żaden z nich nie padł na ziemię bez zgody twojego ojca. A nawet twoje włosy w twojej głowie są ponumerowane. Więc bój się; jesteś; jesteś; jesteś; jesteś; jesteś; jesteś; jesteś; jesteś; jesteś; jesteś; jesteś; jesteś; jesteś; jesteś Warto więcej niż wiele wróbli! ” Werset ten mówi o opatrznościowej opiece nad Bogiem, który jest tematem obecnym w Psalmie 139 w wersetach, które mówią o boskiej ochronie przed matczynym łonem i boskim akompaniamentem przez cały czas życia.

Rzymian 8:38-39: „Ponieważ jestem przekonany, że ani śmierć, ani życie, ani anioły, ani demony, teraźniejszość, ani przyszłość, żadne moce, wysokość, głębia, ani nic w stworzeniu nie będą w stanie rozdzielić nas. Miłości miłości Boga, który jest w Chrystusie Jezusie, naszym Panu. " Ten werset mówi o bezwarunkowej miłości Bożej, głównym tematowi Psalmu 139 w wersetach, które twierdzą, że byliśmy tkankami w matce łonie boskiej i że jesteśmy głęboko znani Bogu.